Bilmeni isterim göklerden düşüyorum, yağmur değilim, üzgünüm.
(Güven Adıgüzel)
Bilmeni isterim, göklerden düşüyorum, yağmur değilim, üzgünüm.
(Güven Adıgüzel)
Diyorum ki çok çay içelim, uzun uzun susalım.
Gözlerinde duralım sonra bir şiirlik uçurum.
Tek ayak üzerinde beklerse yorulur mu dünya?
Savaş soğuk, kuşlar güzel, Allah büyük..”
— Güven Adıgüzel
Holosko artı bir miktar yara
Statükoya armağan olacaktır varlığım
Bakışları kapital, iyi halden Marksist
Kerbela görüce zülfikarı susan gönüllere deva
Her şeyi devletten beklemek uzunca bir kış gibi
Yakacak içimizi tevhid-i tedrisatın ateşi
Söz, kıymetli bir mayındır
Meclisten içeridedir
Şubatlar çok sert geçer
Senetler ve de aşklar
...
Güven Adıgüzel
az seviyorlar
Aşık olamıyorlar, çok şişmanlıyorlar ve hiç gülmüyorlar
-Manavlar da şiire inansın diye kırmızıydı belki elmalar-
Elmalar deyince aklıma annem geliyor ve taksitli sancılar
Bir yanağın elma oluşunu,
Devrik cümlelerle düşünüyorum…
-Sigortalı bir işe girmeden aşık olunmuyor-
Güven ADIGÜZEL
Şampiyon olmayan takımları,
İktidar olmayan partileri,
Gözlerine bakamadigimiz kızları sevmedik mi hep.
Güven Adıgüzel
ve boşunadır tüm mezarlıklar,
insan hep kendine gömülür...
-Güven Adıgüzel
“Duraksamak, yavaşlamak, dijitalin ve görünme’nin şehvetine kapılmamak lazım, rahle’den yüz çevirdikçe, içimize bakmadıkça ve kalbimize dönmedikçe huzur bulamayacağız çünkü.”
{Güven Adıgüzel}
"Ölüm,en doyumsuz nefretlerin bile panzehiridir,bir örtü gibi bütün hınçları örter. İnsan olmaklığımız alametlerinden biri de budur. Ölüm geldiğinde hesap başlar. Böyle inanırız. Dava düşer yani. Allah'ın adaleti mutlak hükümdür artık. Kem söz biter,toprak nefretimizi sarar,sükunet başlar."
{güven adıgüzel}
Kimse kimseye ne vicdan, ne de anti-emperyalizm satmasın. Ekmek kuyruğunda üzerlerine bomba yağdırılmış o çocukların çığlığı hepimizi boğar.
— Güven Adıgüzel