-bakkala veresiye yazdıran Meksikalı bir gerillanın
sigarasını yakmak üzere gökyüzüne bakması da şiirdir.mesela-
-Güven Adıgüzel
/Yusuf'un Çağrılması
Kuyu diyorum Yusuf çıkıyor, elma deyince sen
İdeolojiler kaybederken yüksek sesle bekliyoruz, farkındayız dünya hali, ey ahali!
Akşamüstlerine çökmüş kederlere siperlenirken binlerce kez yenilmiş çocuklar
Evinize dönün çağrısı kadar, yoksulluk da modadır bundan böyle her mevsim
Bir filmde görmüştüm; çocuktur en yakını
Güven Adıgüzel'den
teşekkür ediyorlar, çok yaşıyorlar, işe geç kalmıyorlar
çeyrek altını önemsiyorlar, küresel ısınmayı ve beş çaylarını
ortadoğu’yu ihtiyaç halinde seviyorlar, gökdelenleri her haliyle
eve geç gelmeyi borsaya bağlıyorlar, geriye kalanları astrolojiye
“konuşan tartı”lardan korkmuyorlar bir de,
-ben bazen korkuyorum-
artis diyorlar erken
''...Diyorum ki çok çay içelim,
uzun uzun susalım.
Gözlerinde duralım
sonra bir şiirlik uçurum.
Tek ayak üzerinde beklerse yorulur mu dünya?
Savaş soğuk,
kuşlar güzel,
Allah büyük..''
Güven Adıgüzel
-manavlar da şiire inansın diye kırmızıydı belki elmalar-
elmalar deyince aklıma annem geliyor ve taksitli sancılar
bir yanağın elma oluşunu,
devrik cümlelerle düşünüyorum…
-sigortalı bir işe girmeden âşık olunmuyor-
Güven Adıgüzel
"iç kanamalı bir ömrün son suskunluğu bu belki de
ah…
yaşam...
ağrım…
fail aramıyorum bu cinayete
faili meşhur bu cinayetin."
Güven Adıgüzel
Sıralar boyunca çizik içinde kalbimiz, denize paralel uzanmak bile iyi gelmiyor dağlara...
~Güven Adıgüzel~