Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.33
320 syf.
6/10 puan verdi
Merhaba!
Kitabın konusundan bahsetmeyeceğim, arka kapakta yazanlar yeterince açık. Fakat kitaba dair düşüncelerimi spoilersız dile getirmem imkânsız. Şimdiden yorumumun spoilerlı olacağının uyarısını yapayım.
Öyleyse beni sinirden bin bir hâle sokan kitabın yorumunu yapmaya başlıyorum.
Öncelikle bu kitabın, Romeo ve Juliet’in uyarlaması olduğunu
Toplumcu gerçekçileri okumak bana hep ayrı bir haz verir ama bu kitabı okurken boğuldum. Kitabı okurken Almancı yurdum insanının çektiği sıkıntıları okumayı düşünüyorken, kadına, hayvana, insana değer vermeyen bir anarşistin yurt dışında kalabilmek için kadın nikahlama işine girmesi ile karşılaştım. Romanda her 10 sayfada bir " Ata, ite, kadına güven olmaz" diye kasım kasım kasılan erkek müsveddesi Şitonun yediği haltları gördükçe nevrim döndü. Kadınsız kaldığında dişi hayvan arayan Pislik Şito yüzünden günahsız karısının tecavüze uğraması ise hikayenin tam çözüm kısmına denk geliyor. Kitapte dişe dokunur herhangi bir olay yok. Cendermeleri, insanları öldürerek Dağların Sultanı lakabını alan bir sünepenin, yurt dışında yaptığı pervasızca hareketler gibi daha birçok şeye aşırı sinirlendim. Bildiğiniz ben bu Şito'ya kuruldum. Kültürümüze ait güzel unsurlar bulmayı düşünüyorken, bu kadar iğrenç alışkanlıkların olması beni iyice rahatsız etti. Üstüne üstlük kitabın başlığında yer edinen kişinin bu denli karaktersiz olması da beni rahatsız etti. Bir kanun kaçağının, eşkiyanın Almanya'da yaşadığı buhranları anlattığı Dursun Akçam' ın bu kitabını öneremiyorum. Sevgiler...
Kalp Bir Bedendeki Her Şey Midir?
Köpek Kalbi, gerek kurgusu gerekse yazarın hicvetmeye çalıştığı toplum bakımından oldukça farklı bir yere sahip. Tam bir kara mizah ürünü olan Köpek Kalbi, yazıldığı dönemden 60 yıl sonra basıldığı halde anavatanına da 87’den önce girememiş ne yazık ki.
İlginç kurgusunda Bolşevik Devrimi’nin öncesi ve sonrasını eleştiren Bulgakov’un bu eseri tam
120 syf.
5/10 puan verdi
Nuri Pakdil'in okuduğum ilk kitabı. Alışılmışın dışında bir üslubu var. Kesik kesik ve birbirinden bağımsız cümlelerle günlük tarzında yazılmış ve nesir olarak kaleme alınmasına rağmen genellikle cümleler arasında ahenk kurulmaya çalışılarak şiirsel bir anlatım benimsenmiş. Yüzeysel bir şekilde okunup geçilecek bir eser olduğunu zannetmiyorum. Üzerinde düşünülerek, yazarın iç dünyasındaki yalnızlığı ve hüznü hissederek daha kapsamlı bir okuma yapılabilir. Kitap boyunca yazılarda yazarın büyük bir yalnızlık duyduğunu hissettiğimi söyleyebilirim. Belki de düşüncelerinden dolayı bir çeşit dışlanmaya maruz kalmış gibi Nuri Pakdil. Bunların dışında pek anlayamadığım, bana epeyce karmaşık gelen, kelimelerin sürekli olarak yer değiştirdiği garip bir kitaptı. Kitabın 95. sayfasında bulunan şu bölüm yazma eylemi, yazarların iç dünyasındaki yalnızlığı ve kendi başınalığı (kitabın isminde de olduğu gibi o edebiyat kulesinin içindeki yalnızlığı) ile ilgili çok güzel bir tasvir oluşturmuş, incelemeyi bitirmeden önce bu bölümü aktarmak isterim.
"8 Mayıs 1983
Hergün, bir cümle olsun yazmak; olmuyor mu, ciddi ciddi tek sözcük; bu da yoksa, söylenecek söz de kalmıyor; yazarlık bitmiştir. Tek sözcük bile, bâzen, yapının temel taşlarından biri olabilir. Sevincin bu denlisi caiz olmasa da, bir sözcüğün, bir cümlenin verdiği güven içinde çalışabiliriz artık; o gün için şansımız tam yitmiş değil.
...
Felaket; elimizin taşlaşması, hiçbir şey yazamamak.
...
Yazarken görebilseydik yüzümüzü!
Kahvede bile yazsam, oracıkta bir sur yapar, içine girerim."
Bülbülü Öldürmek
Bülbülü Öldürmek'i yaklaşık iki sene önce almıştım. Uzun bir süre okuma listem adı altında listelediğim kitaplar içinde yer aldı, yalnızca yer aldı; bir türlü okuyamadım. Ocak 2021'de okumaya başladım ve 3 gün içinde tamamladım. Şayet siz de bu kitabı benim gibi okumayı erteliyorsanız elinizde her ne iş varsa bırakın ve onu okuyun.
Çeviri eserler yayınevi fark etmeksizin bana güven vermiyorlar. Bülbülü Öldürmek, çevirisinden memnun kaldığım ender kitaplardan. Akıcı bir dille yazılmış, karakterler oldukça fazla fakat karakterlerin fazla olması asla bir karmaşaya yol açmıyor. Hukukçular veya hukuk alanına ilgi duyanlara özellikle tavsiyemdir. Konusuna pek değinmek istemiyorum fakat yuzeysel bahsetmem gerekirse avukat olan babalarıyla yaşayan iki kardeş ve çevrelerindeki insanlarla yaşadıkları anlatılıyor. Beni en çok etkileyen kısım siyahi bir adamın yargı süreciydi.
Merhaba
"Uyandım. Uyanıyorum. Zihnin oyunu bitti. Şimdi kendi kapımdayım. Biraz sonra içeriye, oradan dünyaya gireceğim." Diye başlayan canım yazarım Tanpınar'ın, uzun süre üzerinde çalıştığı halde tamamlayamadığı kitabı. Dört bin sayfalık evrak içerisinde Güler Güven tarafından derlenip "Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Son Romanı"
Rus edebiyatının en önemli yazarlarından biri olan Dosteyevski'nin yine harika bir eserini okudum. Sadece adıyla bile insanı kendine çeken ve meraklandıran bu kitap aslında oldukça sıradan bir konuya sahip. Fakat Dosteyevski'nin eşsiz kalemi ve adeta sohbet edercesine koyu ve akıcı anlatımı kitabı o kadar farklı kılıyor ki anlatamam. Konusu;
Bu aralar hayattan soğuyup okumaya ara vermiştim ki silkelenip biricik kitaplarıma geri döndüm. Açıkçası Ocak ayı için ikinci ve yeni bir başlangıç yapıyormuşum gibi hissettim. O yüzden "Allahım nolur güzel bir kitap okuayayım" diyerek kendime Sahte Balayı'nı seçtim ve belirtmeliyim ki seçimimden pişman olmadım.
Oldukça eğlenceli bir
Okuduğum en orijinal konulardan birine sahip olan Işın Tanrısı'nı bir arkadaşım tavsiye etmişti. Ben şu ana kadar çok fazla olmasa da okuduğum tüm Post-Apocalyptic (PA) kitapları sevdiğim için, PA bilim kurgu olan Işık Tanrısı’nı da çok sevdim. Ama baştan uyarayım, biraz zor bir kitap (nedenlerine aşağıda değineceğim).
Dünya’nın yok oluşundan
