“(...) çok güzel kızlar varmış ve Kant'ı da su gibi okuyorlarmış diye söylentiler çıkarıyorlar, doğru mu acaba? Onları ne yazık ki karşıdan karşıya geçerken ve vapurda bacak bacak üstüne atarken ve piyasa caddelerinde gözlerini ilerde bir noktaya dikmiş yürürken göremiyoruz, nerede saklanıyorlar dersin, bak ben ortadayım, onlarda kim bilir ne
40 Yaşındasın
Rahmetini umarak
Günahkar bir dille;
Allah Azze ve Celle
Ya Rasulallah,
lemlere rahmet hayatın geçiyor kalbimizden,
Bir insɑnɑ zorlɑ sevdiremezsin kendini, Bɑnɑ güven diyemezsin. O bunu hissetmiyorsɑ, tek bir söz söyleyebilirsin: Sen bilirsin.
Bir insana zorla sevdiremezsin kendini , bana güven diyemessin o bunu hissetmiyorsa tek bir söz söyleyebilirsin : "sen bilirsin"
(CAN YÜCEL)
''Güven bana... Sözler soluk, soluk da cansa
Canım çıkmadan tek söz çıkmaz ağzımdan...''
Kütüphane açıktı ve saat sabahın onuydu. İçeri girerek yığınların arasında dolaştı. Kitapların kokusu ve görüntüsü onu aniden rahatlatmıştı. Babasının ölümünden, annesinin kazasından sonra en yakın dostları onlar olmuştu ve bir kütüphane, nasıl kullanacağını iyi bildiği bir yerdi.
Sayfa 159Kitabı okudu
