“(...) çok güzel kızlar varmış ve Kant'ı da su gibi okuyorlarmış diye söylentiler çıkarıyorlar, doğru mu acaba? Onları ne yazık ki karşıdan karşıya geçerken ve vapurda bacak bacak üstüne atarken ve piyasa caddelerinde gözlerini ilerde bir noktaya dikmiş yürürken göremiyoruz, nerede saklanıyorlar dersin, bak ben ortadayım, onlarda kim bilir ne
40 Yaşındasın
Rahmetini umarak
Günahkar bir dille;
Allah Azze ve Celle
Ya Rasulallah,
lemlere rahmet hayatın geçiyor kalbimizden,
Bir insɑnɑ zorlɑ sevdiremezsin kendini, Bɑnɑ güven diyemezsin. O bunu hissetmiyorsɑ, tek bir söz söyleyebilirsin: Sen bilirsin.
Bir insana zorla sevdiremezsin kendini , bana güven diyemessin o bunu hissetmiyorsa tek bir söz söyleyebilirsin : "sen bilirsin"
(CAN YÜCEL)
''Güven bana... Sözler soluk, soluk da cansa
Canım çıkmadan tek söz çıkmaz ağzımdan...''
Kütüphane açıktı ve saat sabahın onuydu. İçeri girerek yığınların arasında dolaştı. Kitapların kokusu ve görüntüsü onu aniden rahatlatmıştı. Babasının ölümünden, annesinin kazasından sonra en yakın dostları onlar olmuştu ve bir kütüphane, nasıl kullanacağını iyi bildiği bir yerdi.
Sayfa 159Kitabı okudu
Basit bir çörek, onu biz yiyorsak eğer, XV. Louis'in önüne konmuş bütün çintelerden, adatavşanlarından ve kınalı kekliklerden daha fazla haz verir bize; bir dağın tepesinde uzanmış yatarken, birkaç santim ötemizde titreşen bir ot, kilometrelerce uzağımızdaki bir tepenin baş döndürücü yükseklikteki zirvesini görmemize engel olabilir. Zaten bizim
Sayfa 84
Ne kadarda kendine güveniyordu bu adam. Babasını nasıl da küçümsüyordu, üstelik bunu söylemekten de çekinmiyordu. Bana yüzüğü veren sakallı adamı gözümün önüne getirmeye çalıştım. Nazik olmaya çalışıyordu, ama onda da aynı vardı aynı güven. Dünyanın bütün sırlarına ermiş gibi sakin, artık beni hiçbir olay, hiç kimse şaşırtamaz dercesine umursamazca bakıyordu insana. Aslında bu ilgisiz yüz ifadesini, bu aldırmaz tavrı tanıyordum: Babamın arkadaşı, can yoldaşı, uğruna bizi terk edip gittiği Pakistanlı Şah Nesim de böyleydi.
Sayfa 104Kitabı okudu
Ah arkadaşlık, senin okların ne kadar delici -şurası, şurası ve şurası. Bana baktı, dönüp benimle yüz yüze geldi; bana şiirlerini verdi. Bütün sisler varlığımın çatısından kıvrılarak çıkıyor. Bu güven simgesini ölene kadar saklayacağım. Upuzun bir dalga gibi, yuvarlanan su kütleleri gibi üzerimden geçti o, onun tahrip edici varlığı - beni çekip açtı, ruhumun sahilindeki çakıltaşlarını açıkta bıraktı. Aşağılayıcıydı bu; küçük taşlara bölünmüştüm. Bütün benzerliklerin üstü yıkanmıştı. 'Sen Byron değilsin; sen kendinsin.' Bir başkası tarafından tek bir varlıkta özetlenmek - ne tuhaf.
40yaşındasın
Rahmetini umarak
Günahkar bir dille;
Allah Azze ve Celle
Ya Rasulallah,
Âlemlere rahmet hayatın geçiyor kalbimizden,