Ve bu bir yaşam .. Bazı başarılar ve bazı hayal kırıklıkları..
**Birikim var. Sorumluluk var. Ve bunların ötesinde, kargaşa var. Büyük kargaşa var.
Bir Son Duygusu
Bir Son Duygusu 
Julian Barnes e 2011 yılı Man Booker Ödülü’nü kazandıran romanıdır.
Pek çok defa övgü incelemeleri okuduğum bu kitabı beğendiğimi ve merak ile okuduğumu, kısa bir kitap olmasına rağmen, akıcı bir üsluba sahip olmasına rağmen düşünce ve kurgu
#istanbulsözleşme(me)si!
duyun sesimizi. buradayız biz. yaşıyoruz ve yaşamaya devam etmek istiyoruz. katledilmek istemiyoruz. hepimiz aynı şeyi istiyoruz aslında. rahat bırakılmak. güvende hissetmek. huzurla yaşamak. yaşamak. yemeğe az tuz attık diye öldürülmek istemiyoruz. kızımızın, 'anne ne olur ölme' çığlıkları eşliğinde hayata veda etmek istemiyoruz. bütün yaşamımız bir gitar kutusuna, bir varile sığsın istemiyoruz. bindiğimiz dolmuşun şoförü tarafından taciz edilmek, katledilmek istemiyoruz. hayır dediğimizde bunun hayır demek olduğunu bilin istiyoruz. reddettiğimiz erkek tarafından kafamıza kurşun yemek istemiyoruz. kendi kanımızla katilimizin adını yazıp, 'üzülmeyin, kurtuldum' demek istemiyoruz. bir kadın öldürüldüğünde milyonlarca kadının da öldüğünü bilin istiyoruz. katili korumayın istiyoruz. 'ahlakımızı', 'dinimizi' sorgulamayın istiyoruz. o saatte orada ne işi varmış, o da mini giymeseymiş gibi insanlık dışı söylemler duymak istemiyoruz. bizi sadece öldüğümüz zaman hatırlamayın istiyoruz. bizden geriye siyah beyaz bir fotoğraf kalsın istemiyoruz. bize ses verin istiyoruz. her katledilen kadın haberinde içimizin nasıl yandığını hissedin istiyoruz. bizi koruyun istiyoruz. katillerimizi değil. sadece baş harfleri kalan katil isimleri, yüzü bulanıklaştırılan katil fotoğrafları görmek istemiyoruz. ¶¶istanbul sözleşmesi yaşatsın istiyorduk.¶¶duyuyor musunuz bizi? biz intihar etmiyoruz. bizi katlediyorlar.
sadece beş dakika daha yaşamak istiyoruz. bütün öldürülen kadınlar gibi.
🎵"The second someone mentioned you were all alone
I could feel the trouble coursing through your veins
Now I know, it's got a hold
Just a phone call left unanswered had me sparking up
These cigarettes won't stop me wondering where you are
Don't let go, keep a hold
If you look into the distance, there's a house upon the
Ahmed Arif, Sarılmak, Babam
Biraz önce 
Kitapkurdu Hanım’ın, 
Leylim Leylim yorumunu okuyunca aklıma Ahmed Arif’le ilgili güzel bir anım geldi. Sonra da uzun uzun düşündürdü.
90’lı yılların başında lise 2. Sınıftayken okulumuza bir edebiyat öğretmeni geldi. Hemen hemen yeni mezun sayılacak kadar genç ve
Sevgili kendim..
Solgun görünüyorsun!
Biliyorum, şu sıralar işler senin için bir hayli karışık. Sana varlığımı hatırlatmak için buradayım!
Sende bazen, herkes gibi sevilmek, görülmek, anlaşılmak, güvende hissetmek istiyorsun.
Ama unutmamalısın ki,
Tek Güvenli Liman Kendinsin!
O yüzden iyi ki varsın.. ✨
Ne mutlu ne mutlu
Beni kendilerini daha üstün hissetmek ve kendi yetersizlikleri içinde güvende kalabilmek için kullandılar.
Sayfa 132Kitabı okudu
Kendine güven duyma, insanın, çocukluk yıllarından başlayarak yaşadığı çevrede kendini ne kadar güvende hissettiğiyle ilişkilidir. Kendine güveni olmayan kişi,
güveni hissedebilmekiçin başkalarından kabul görmeye çalışır. Ama kendini daha iyi ve güvende hissetmek için yaptıkları, onu daha çekingen ve sorumluluk alamaz hâle getirir.
Yapmak istediklerini değil de yaparsa
kabul göreceğini düşündüğü şeyi yapar; bu da onun kendisinden uzaklaşmasına ve kararsızlığının artmasına yol açar. Giderek başkalarına bağımlı hâle gelir.
Bazen çok önemsiz kararlar için bile başkalarının önerilerine ihtiyaç duyar. 🕊️🙄
#alıntı
''Herkes kendini tam olarak güvende hissetmek için güçlü bir bağ kurmaya ihtiyaç duyar ve bunun zayıflıkla bir alakası yoktur.''
SOSYAL MEDYANIN BENLİĞİ YOK EDİŞİ
Sosyal medyanın sahte yüzü yıllardır konuşuluyor. Sahte mutlu anların paylaşılması herkesin dilinde. Peki mutsuz anlar? Acılar, dramlar ise en mahrem boyutlarıyla bile sergilenmekte, istismar edilmekte. Herkesin her şeye yorum yapma özgürlüğü sınırı çoktan aştı. En güzel olaylar bile eleştiri yağmuruna tutulurken en kötü olayları bile
Herkes kendini tam olarak güvende hissetmek için güçlü bir bağ kurmaya ihtiyaç duyar ve bunun zayıflıkla bir alakası yoktur.
Sayfa 146 - Sola UnitasKitabı okudu
Huzur nedir..?
Evimin tam önünde huzurevi var. Ve her gece orada sabahlayan bir amcaya odaklıyım bir aydır. O da beni farketmiş olacak ki gözü benim balkonda. Selam veriyor her gördüğünde. Belki yalnızlığına ortak oluyorumdur ve bu onu mutlu ediyordur bilmiyorum. Ben kitap, kahve, müzik eşliğinde sabahlıyorum, o elindeki bir kağıt parçasına bakarak...
Neden huzurevi derler oraya..?
Terkedilmek ve yalnız kalmak ne zamandan beridir huzurun tarifi...
Sahi huzur ne idi?
Mutluluk? Yok, hayır o başka bir duygu.
Hüzün? Bu da değil, hüzün bambaşka bir şey.
Güvende hissetmek, korkmamak, sevmek, sevilmek..?
Huzur neydi ..?
Daha ne olduğunu bile bilemediğimiz, açıklayamadığımız bir duyguyu; nasıl da terkedilen, yalnızlaştırılan insanların koyulduğu dört duvarın ismi yapabilirler..?
BEN DÜŞÜNDÜKÇE İŞİN İÇİNDEN ÇIKAMIYORUM. HEM DE HİÇ ÇIKAMIYORUM...
Cimrilik, kaybetme korkusundan ve güvensizlikten doğar ve zamanla insanın kişiliğine bile dönüşür. Çoğunlukla köklenemeyen, aile içinde aidiyet ve güven duygusu hissetmeyen, her an her şeyin kaybedilebileceği korkusuyla büyüyen ve yalnızlığı bir tehdit olarak öğrenen, çoğunlukla sevgisiz büyüyen çocuklar, büyüdüklerinde kendilerini güvende hissetmek için cimrileşirler. Sahip oldukları her şeyi tutmak saklamak ve paylaşmama yoluna giderler...
Sayfa 153Kitabı okudu
