min di sînora dilê xwe de
kewên bêbext difirandin ber b’te ve
te carek jî be nenêrî û rehmet nekir
li rûyê me...
***
ben kalbimin sınırlarında
bahtsız güvercinler uçuruyordum sana doğru
bir kez de olsa bakmadın ve rahmet etmedin
yüzümüze...
Büyükler rakamları sever..
Onlara yeni bir arkadaşınızdan söz ettiğinizde, size hiçbir zaman önemli şeyler sormazlar..
Hiçbir zaman: sesinin tonu nasıl?
Hangi oyunları sever?
Kelebek biriktiriyor mu diye sormazlar size..
Hep ”Kaç yaşında? Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Ne kadar kazanıyor? ” diye sorarlar..
Ancak o zaman tanıdıklarını sanırlar onu..
Büyüklere ”pembe tuğladan, pencerelerinde sardunyalar, çatısında güvercinler olan.. güzel bir ev gördüm ” derseniz, bu evi bir türlü gözlerinde canlandıramazlar..
Onlara: ” Yüz bin franklık bir ev gördüm..” demeniz gerekir..
O zaman haykırırlar : ”NE HOŞ!.. ”
Bugün yine çok güzelsin Hayat
Seni sevdiğimi söylemek geliyor içimden,
Güvercinler uçuruyorum hiç tanımadığım insanlara yüreğimden,
Tutacaksın biliyorum sana uzattığım ellerimden,
Bugün yine çok güzelsin hayat.
Her şeye rağmen!
Nazım Hikmet