Diğer insanların sizin için ne düşündüğü konusunda yaşanacak her endişe;gizli bir tutsaklık biçimi, yalnızca diğer insanların kabul etmesi durumunda sizin gerçek ve yaşamınızın anlamlı olduğuna ilişkin sahte ve acı dolu bir inancın yarattığı görünmez bir hapishanedir.
....Bir gülün yapraklarının birbirine benzemeden açtığı gibi bireysel olmak ve bunu ifade etmek içimizde var....Ancak bu doğal çiçek açma yerine sosyal uyumun yolunda yürürüz...
...çok uzun bir inceleme yazısı yazmıştım ama kitaba ilginizi çekmek için sadece örnek ve genel bir soru sormaya karar verdim...
...birine gücenme duygunuzun altında yatan korkuyu bilmek istiyor musunuz ?
Bu sadece en basit örnek.
...kendi kusurlarımızı görmemiz nedeniyle hissettiğimiz acıyla özdeşleşir ve bu kısır döngü içinde kendimizi...kendimizi suçlarken buluruz...Suclanan şey gizlenir gizlenen ise asla iyileşmez...
Bir gülün yapraklarının birbirine benzemeden açtığı gibi,bireysel olmak ve bunu ifade etmek ,içimizde yazılıdır.Ancak bu doğal çiçek açma (yüksek emeller peşinde koşan ruha getirdiği tüm tatmin duygusuyla birlikte ) yerine sosyal uyumun yolunda yürürüz.
Acı çekmek kendinize ya da başkalarına önem vermenin anlamını bildiğinizi göstermez.Gösterdiği şey ,önem vermek hakkındaki kendi düşüncelerinizin ne anlama geldiğini bilmediğinizdendir,yoksa,kendinize karşı bu kadar umursamaz olmazdınız.