Devlet, toplumdaki tüm bireylere sorgusuz sualsiz her ay belli bir miktar ödeme yapsa, yoksul insanların hayat kalitesinde iyileşme olur muydu? Yoksa enflasyon artışı sebebiyle yoksullar daha da mı yoksullaşırdı?
Birden fazla işi aynı anda yapanlar, odaklanmakta, gereksiz ve dikkat dağıtıcı malumata kapılarını kapatmakta güçlük çektikleri için prekaryanın başlıca adaylarındandır. Zamanı kullanma biçimlerini kontrol edemeyen ve stresli hayatlar yaşayan bu tip insanların gelişmeye açık bir zihin kapasitesinin yanında uzun-dönemli bir perspektifle kendine dönük öğrenme algısı da köreliyor.
İletişim Yayınları
Prekarya, ücret esnekliğini bütün gücüyle hissetmekte. Aldığı ücretler daha düşük, daha fazla değişiklik göstermekte ve bu ücretlere ne olacağını kestirmek de daha zor. Ücretlerde yaşanan değişikliklerle prekarya içindeki kişilerin ihtiyaçları arasında olumlu bir korelasyon kurmak olası değil. Prekarya içindekilerin normalin üzerinde finansal ihtiyaçları olduğu, örneğin hastalık ya da aile ile ilgili bir problemin ortaya çıktığı dönemlerde, elde edilen gelir de muhtemelen ortalamanın altındadır. Kredi piyasalarının işleyişi de prekarya içindekilerin ekonomik belirsizliğini daha da artırmaktadır. Borç alma maliyeti daha yüksek olduğu gibi -ki bu durum prekaryaya kredi vermek konusundaki güvensizliği yansır- söz konusu kredilere ulaşma ihtiyacı da bir o kadar yüksektir. Hal böyle olunca açgözlü bankerlerden sürdürülemez oranlarda yüksek faizlerle ve gerçekçi olmayan ödeme takvimleriyle borç almak kaçınılmaz olur.
İletişim Yayınları
İyi bir toplumun empati kurabilen ve kendisini başkasının yerine koyabilen insanlara ihtiyacı vardır.
Sayfa 46 - İletişim Yayınları
Önce komünistleri aldılar. Komünist değilim diye sesimi çıkarmadım.
Sonra sendikacıları almaya geldiler. Sendikacı olmadığımdan itiraz etmedim.
Ardından Yahudileri tutukladılar. Yahudi değildim, ses etmedim
En son beni almaya geldiklerinde, beni savunacak kimse kalmamıştı.
Martin Niemöller.
Sayfa 300 - İletişim YayınlarıKitabı okudu