Ne güzel betimleme..
Akşam kızıllığı çabuk geçer; uçarcasına. Belki o, dünyanın kanatlarını oluşturmaktadır. Bir sinekkuşunun çiçeklerden bal emmek için uçarken, gökkuşağının renklerini alan kanatları gibi, dünya da bize yükselebilme gücünü kısacık bir an için göstermektedir; akşam kızıllığında her şey esrimişçesine, kendinden geçmişçesine uçar... sonunda yere düşer... ve ölür.
Sayfa 22 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ne güzel bir betimleme
Göğüsleri bana iki geyik, zambaklar arasında otlayan ikiz karacalar gibi göründü; göbeği içi şarap dolu yuvarlak bir kadeh, karnı zambaklarla çevrili bir buğday yığını gibiydi.
Bu ne güzel bir betimleme...
"Tuttuğum yol onların dünyalarında olanın dışındaydı. Eğer yolum bir nehirse bu nehrin en büyük kolu onların dünyasının dışına doğru akıyordu."
Güzel bir betimleme
"Senin deden de şöyle biraz. (Seydahmet parmağını şakağının önünde döndürdü.)"
Sayfa 26Kitabı okudu
Güzel betimleme
...çünkü ruhu, dile getirilemeyen sözcüklerin basıncıyla, olgunlaşan meyvelerinin ağırlığını zor taşıyan bir ağaç dalı gibi sarsılıyor olsa da, aşırı denebilecek utangaçlığı, başkaları karşısında ruhsal yaşantısına dair bir imada bile bulunmasına izin vermezdi.
Ne güzel bir betimleme!
“Yalnızca kulaklarınla olduğu kadar ruhunla da duymaya çalışırsan, pek çok küçük, gümüşsü sesle dokunmuş olduğunu fark edeceğin, müthiş, beyaz bir sessizlikle sarılı, son derece durgun ve yumuşak bir akşamdı.
Sayfa 239 - KoridorKitabı okudu
