(SPOİ)
Klasiklere saygısızlık etmek istemem fakat benim görüşüm pek iç açıcı olmayacak sayın okurlar.
Öncellikle kitapta çok fazla betimleme vardı, kitabın 200 sayfası neredeyse sadece betimlemelerden oluşuyordu. Olay örgüsünün başladığını düşünerek okuduğum her sayfada önüme duvar gibi betimlemeler çıktı.
Yani diyebiliriz ki betimlemeler, olaylardan ve karaterlerden büyük rol çalmıştır. Bir ara bırakmayı düşündüm çünkü betimlelerin bu kadar yoğun olması çok canımı sıkmış adeta nefes alamamıştım.
Bazı yerlerde olaylar sanki birbirinden kopuk gerçekleşirken bambaşka bir sayfada iki konunun birleştiğini hissettiriyor.
İyi yanlarından biri ise olay örgüsü insanı bir anda içine hapsediyor. Çok hızlı akıyor ve okurken keyif alıyorsunuz. Ben özellikle Çingene Kızının başına gelenleri okurken uzun süre elimden bırakamadım kitabı.
Kitap ilkel dönemlerin mutsuz sonlu Güzel ve Çirkin'i olarak adlandırılabilir.
Kitabın akışı yoğun olarak duygusal ve hüzünlü. Quasimodo'nun yaşadıkları, ihaneti, örselenmesi derken.. Yine de acıyla "Ahh, sevdiklerim." demesi ve kitabın sonunun duygusal kırılmalar yaşatacağı çok açık.