Bir varmış bir yokmuş
Bir melekle bir şeytan ellerini yüreklerine bastırmış
Ve kıyameti başlatmış
Akiva ve Karou; iki düşman iki birbirine aşık yürek. İkisi de birbirinin kalbinde değil ikisi de birbirinin kalbi idi. Karou’nun kalbinin üzerinde Akiva, Akiva’nın kalbinin üzerinden Karou vardı öyle ki ikisi de artık istese de eskisi gibi değildi. İkisi de birbirinden uzak ama birbirine de o kadar yakındı. Çünkü ikisi de sevdalıydı.
Serinin son kitabının sonuna gelmiş bulunmaktayım. Kitaba başlarken olaylar hemen olsun savaşlar yapılsın ölenler ölsün kalanlarla yola devam edelim gibi bir isteminiz varsa hemen onu yavaşça bir kenara bırakıyorsunuz ve kitabı sabırlı bir şekilde okumaya başlıyorsunuz. Çünkü kitabın başı o kadar da hareketli değil durağan bir şekilde ilerliyor ama kendini de okutturuyor. Son kitap olması münasebetiyle çokça olay çokça kişi kısa bir zaman dilimine sokulmuş gibi geldi bana. Kitabın sonları daha güzel bir şekilde aha ayrıntılı işlenebilirdi ama bu haliyle de genel olarak güzel bir kitaptı. Sevdiğim karakter tabi ki Akiva idi. Üç kitaptan favorin hangisi diye sorarsanız hiç düşünmeden birinci kitap derim. Birinci kitabı okuma zevki bir başka idi. Okuyacak olanlara iyi okumalar okumayacak olanlara bir gün okuyacak olması dileğiyle
Kitapla kalın hoş kalın Laini Taylor ile kalın