Bir insan "aman öylesine bir kitap, çerezlik niyetine" dediği kitaba aşık olabilir mi? Olabilir. Oldu... Hikayenin güllük gülistanlık girişi ve akabinde gelen o kara kış.. Her satırı, her kelimesi ayrı ayrı içime işledi. Yakın arkadaşıma kitabı okuması için baskı kurarken bana dönüp "Ya bazı kitaplarla insanın evlenesi geliyor" demesiyle allak bullak oldum. Gerçekten ben bu kitapla evlenmek istiyor olabilirim.
Akhilleus'a duyduğum öfke ve sevgiye mani olamıyorum. Patroklos, hayatımda gördüğüm en güzel aşık olabilir. Sonunun ne olacağını bile bile asla aşkına leke sürmedi. Saf ve mertçe sevdi. Bu kadar sevmek, sevilmek mümkün mü dedirtti bana. Böyle bir kurgunun beyaz perdeye aktarılmasını çok isterdim ama ne yazık ki hayalimde canlandırdığım Akhilleus ve Patroklos gibi olmayacağına eminim.
Belki zaman sonra bu kitabın bende bıraktığı etki kaybolur bilemiyorum ama şimdi şu andaki ben, bir müddet bu güzelliğin etkisinde kalacağım.