Kur'an, İncil ve Tevrat'ın Sumer'deki KökeniMuazzez İlmiye Çığ · Kaynak Yayınları · 20064,214 okunma
Güzel günlere nasıl koşar insan bilmiyorum,
Ben bu kara parçası üzerinde güçlü rolünü oynuyorum,
Ayaklarımın bağı ayakkabı bağcıklarımdan yorgun,
Hayat bir sınav diyenlere en güzel soru işaretiyim,
Sanırım sınıfta kaldım.
Gökyüzünden '' sıfır '' yağmuru bekliyorum hala,
Her şeye rağmen gülümsüyorum,
Sana ve Tanrı'ya,
Annemin çocukken anlattığı masallara,
Ama yine de,
Yaşarken attığım hiçbir kahkaha,
Doğarken ağladığım gerçeğini değiştiremez.
Tanrım bana bir sıfır.
Kime göre, neye göre sosyalsin?
Asosyalmişim, öyle diyorlar. Kaynaşamıyormuşum. Öyle tuhaf ki. Aslında çok sosyalimdir. Sosyalden ne kastettiğine bağlı tamamen, değil mi? Bana göre sosyal olmak, seninle böyle şeyler hakkında konuşmak." Ön bahçede ağaçtan düşmüş birkaç kestaneyi takırdattı. "Veya dünyanın ne tuhaf olduğundan bahsetmek. İnsanlarla olmak güzel. Ama bir grup insanı bir araya getirip de konuşmalarına izin vermemek sosyallik değil bence; ya sence? Bir saat televizyon dersi, bir saat basketbol veya beyzbol ya da koşu, yine bir saat çevriyazılı tarih veya resim ve yine spor... ama biliyor musun, asla soru sormuyoruz, en azından çoğumuz sormuyor; yanıtları bing bing bing diye veriyorlar sadece, biz de dört saat daha film-öğretmenin karşısında oturuyoruz. Bana göre kesinlikle sosyallik değil bu. Bir sürü huniye su döküyorlar ve alttan akan şeye şarap diyorlar, ama değil. Günün sonunda bizi öyle yormuş oluyorlar ki yatağa gitmekten veya kabadayılık taslamak için Eğlence Parkı'na gitmekten, Cam Kırma yerinde pencere camları kırmaktan ya da o büyük çelik toplu Araba Parçalama yerinde araba parçalamaktan başka bir şey yapamıyoruz. Veya arabalara atlayıp sokaklarda yarışıyoruz, lamba direklerinin ne kadar yakınından geçebileceğimizi görmeye çalışıyoruz, "tavuk"" veya "jant kapağı düşürmece" oynuyoruz. Hakkımda söyledikleri her şey doğru sanırım. Hiç arkadaşım yok. Bu anormal olduğumu kanıtlıyormuş. Ama tanıdığım herkes ya bağırıyor ya ortalıkta çılgınca dans ediyor ya da birbirini dövüyor. Bugünlerde insanların birbirini nasıl incittiğini farkediyor musun?"
Sayfa 49Kitabı okudu
Düşünmenin Ölümcül Hastalığı
Düşüncelerin bir zamanlar iyi ya da kötü olmuş olması fark etmez; ince beyaz hasırlara savruluvermesin, birer bela olup çıkarlar: "Basıldı" der buna Papalagi. Bu söz şu demeye gelir: Bir düşünce hastasının kafasından geçirdikleri, bütün büyük şeflerin binlerce eline ve istencine sahip esrarlı ve olağanüstü bir makine tarafından yazılır.
11.Basım 2014, PDF
