Dünyanın her köşesinde inançlar var, niye Ortadoğu'dan çıkanlar dünyayı kaplamış, diye bir soru soruyorum. En çok biz mi günah işlemişiz, en çok bizim mi düzeltilmeye ihtiyacımız varmış?
Kır bıyıklarının altında hafif bir gülümseme izi yakalıyorum. Bunun cevabı kelamdır diyor, sözdür. Bu dünyada hiçbir şey insanları söz kadar etkileyemez. Ortaşark da sözün zirveye vurduğu yerdir, hiçbir bölgenin şiiri, menkıbesi, masalı bu kadar kuvvetli, insanın yüreğine işleyen kudrette değildir. İşte bu yüzden bizim buralarda şairler büyücü sınıfına girer. İnsanları güzel sözlerle büyüledikleri için.
Sayfa 86Kitabı okudu
Peki ya sizce?
Başıma gelmiş bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum,ve aynı zamanda düşüncelerinizide belirtirseniz sevinirim :)
Bir gün, sınıfta bir öğretmenimiz hayata karşı bakış açımızın nasıl olduğunu öğrenmek için bizlere bir soru sorar : Arkadaşlar, bir araziniz olduğunu düşünün, ve bu arazi, sizin için çok kıymetli, ve ayı zamanda sizin babalarınızdan bir yadigardır. Ama şöyle bir sorun var, bu toprağa (araziye) ne ekiyorsak çıkmaz, adeta kullanılamaz bir hale gelmiştir ve satamazsınızda. Ne yapardınız? " Diye sorusunu bitirdikten sonra herkesin fikrini tek tek öğrenmeye başladıkta, iki kişi hariç hiç kimse tam bir fikir belirtememiş, ve bu soruya adeta kahkaha atmışlardı. Ve en son cevap sırası bana gelmişti. "Peki ya sen bu konu hakkında ne düşünüorsun?" diye hoca seslendiğinde, ben daha düşünme aşamasındayken bu toprağı, toprak değil de, kendi düşüncemde insan gibi tasvir ederek şöyle söylemiştim : Aslını söylemek gerekirse, şöyle düşünüyorum ki, eğer birşey olmuyorsa, ve ne kadar çabalasakta düzelemiyorsa, sonuna kadar karşı tarafa sadık olmağın hiçbir anlamı yoktur, ve aynı zamanda, hiç bıkmadan, usanmadan, bir insana birşeyi mecburiyyetle yaptırmanında hiçbir önemi yoktur. Yani kısacası, toprağı satardım demiştim. Ve ardından da, Lev Tolstoy'un şu sözünü dile getirmiştim : Zorlamak bazen çözüm değildir, ve zorla olan hiçbirşey güzel değildir. "
