Devamı gelmeli...
Herkese merhaba,
Bu kitabı ve değerli yazarını bu güzel platform ve buradaki okuyucular sayesinde tanıdım.
Öncelikle burada gerçekten çok kaliteli okurlar olduğunu belirtmek istiyorum. 
Oğuz Yılmaz da buradaki değerli okur ve güzel yazarlardan bir tanesi.
Hepimizin hatırlayacağı üzere Mahmut Hoca Efsane bir Hababam sınıfı repliğinde der
Ölümlerine yakın sevilir babalar!
“Babalar alnımıza yazılan yalnızlıklardır” (H.Ali
Topbaş).
Franz Kafka’nın “
Babaya Mektup”unu okurken yalnızca dünya edebiyatında değil, bizim edebiyatımızda da baba oğul ilişkisini anlatan birçok hikâyenin ve romanın olduğunu fark ettim. Nitekim Oğuz Atay’ın “Korkuyu Beklerken”deki “Babama Mektup”undan Orhan
218 syf.
8/10 puan verdi
Orkun üniversite eğitimi için memleketinden ayrılıp istanbula gelir. Kendine bir ev tutmaya karar verir başlıyor ev aramaya ve eski bir ev heybetinle karşısın da duruyordu. Evin önün de demir çağından kalma bir heykel misali geçmişe meydan okuyan, yer yer paslanmış, mavi bir su tulumbası duruyordu bu evde ilgisini çeken birşeyler vardı orkunun ama bir türlü çözememişti evin altın da bakkal dükkanı vardı ve içinden önlüklü bir adam çıktımıştı...
Günler sonra orkun tuhaf rüyalar görmeye başlar, kaşgarlı mahmut'un kayıp kitabı hakkın da rüyalar görür ve kapmüste tanıştığı faysal ile paylaşır geçmiş ve gelecek arasında bağlantı kuran orkun bu gizemi çözmek için çok uğraşır hayal ve gerçeklik arasın da yazılmış bir kitap takdim edilmiş bizlere okudukça saran diğer sayfaları daha çok merak duygusuyla okumamızı sağlamayı kaleme almış yazarımız.
"İnsanlar bazen bir fotoğraf karesindeki bir gülüşe takılıp kalır"
Bana göndermiş olduğu bu güzel hediyeyi büyük bir zevkle okudum kaleminize sağlık hocam başarılarınız daim olsun 
Oğuz Yılmaz
