Kahraman bakış açısı ile yazılmış 14 puntoluk bir popüler çocuk bilim kitabı. Yazar Luca Novelli normalde karikatürist. Asıl mesleğinin matematik olmadığı için sanırım biraz fazla bilgi yığılmış kitapta. Her çocuğun zevk alacağı bir kitap değil. Ancak matematiğe ilgili olan çocuklar eğlenerek okuyabilirler. içerisinde çok fazla çizim var normalde
Yani arkadaşlar bir kitap düşünün ki kaç kez okursanız okuyun hem aynı hem farklı hisler yaşatıyor sizlere. Kitabın #sonokuma 'sinı yaparken canım @sudeiilter ile üstüne çokça konuşmuştuk. Çünkü kitap #monsterromance diye geçiyordu ama bizim karakter minnoş mu minnoş çıktı. Hatta ben bir ara bıraktım düzenlemeyi falan dümdüz okudum. Öyle güzel ki anlatamam. Hani ne desem eksik kalacak. Tabii ki kitap olarak basıldığında tekrar okudum. Ayrıca bazı sayfaları tekrar tekrar okuduğumu da itiraf edeyim. BRİSHEN ben senden razıyım adamım! Sana değersiz prens diyen diller lal olsun. Gerçi iyiki de öylesin yoksa benim iki gözümün çiçeği Ildiko ile nasıl evlenecektin? Siz çok güzel oldunuz çünkü. İlk sayfadan son sayfaya kadar aralarındaki uyum o kadar güzeldi ki okudukça okuyasınız geliyor.
Çiftimizin arasındaki ilişki #slowburn ilerledi. Bence bu çok normaldi. Çünkü biri insan bir kadın diğeri Kai ırkına ait bir adam. İşlerin hızlı ilerlemesi mantıklı olmazdı. Normalde bu tür okumalar yavaşlatır insanı ve hatta sıkar okurken. Lakin inanın bana bu kitapta asla öyle bir durum söz konusu olmuyor. Benim bebeklerim ve aralarındaki hisler o kadar nahif ve güzel ki 'yaaa, yerimmm, bebeklerim..' diye diye çeviriyorsunuz sayfaları. Dostluklar, aşklar, kraliyet ailesi, sırlar.. Bir çok konuyu da içinde barındırıyor. Yani bence yorum bitmeden siz siparişi verin. Çünkü asla ama asla pişman olmayacaksınız!
Ermiş, Halil Cibran ile tanışma kitabımdı. Kitap çok ince olmasına rağmen ansiklopedi niteliğinde dolu dolu bir eser ve okurken çoğu zaman Bir insan bu kadar kısa cümlelere, nasıl bu kadar derin anlamlar sığdırabilmiş diyorsunuz. Bazı cümleler o kadar düşünürdü ki... Bir kere değil, tekrar tekrar okunması gereken bir kitap.
12 yıl boyunca Orfalis şehrinde kalan El Mustafa, doğduğu adaya geri götürecek olan gemi kıyıya yanaştığında, Orfalis halkı tarafından durdurulur. Ve halk birçok konu hakkında tavsiye vermesini ister. Aşkı, evliliği, ölümü, dini, hukuku, özgürlüğü ve yaşamı o kadar güzel anlatmış ki insanda defalarca okuma isteğini uyandırıyor.
Hayatımızın tüm yaşanmışlıklarına ve yaşanacaklarına örnek olacak bu güzel eseri okumaya geç kalan ben sizlere ertelemeden okumanızı tavsiye ediyorum..
Sade’yi okumaya başladığımdan itibaren emin olun duyduğum negatif önyargılardan daha farklı bir düşünceye sahibim şu an. Konuları farklı ve topluma ahlaksız gelse bile içinde yatan mesajları çok ama çok derindir. Bilhassa bu kitapta bütün eserlerinde yer alan güzel ve ilginç tespitleri mevcuttur. Sade’yi severek okuduğumu açıkça ifade etmek istiyorum. Bu özenle derlenmiş eseri herkes okumalı ve Sade’yi okumaya adım atmalı. Korkmayın, size Sade acı çektirmeyecektir. ;)
Yazarın gece yarısı kütüphanesi ve rahatlama kitabından sonra okuduğum 3. Kitabı oldu bu. Bu da akıcı ve sıkmayan bir kitap, kurgusu güzel yapılmış. Ama’larına ise az sonra değineceğim.
...
Romandaki başkarakterimiz, Andrew Martin isimli bir matematik profesörünün yerine geçmiş olan bir uzaylı. Ve insanlığa dair hiçbir fikri yok. Bunu yaşayarak öğreniyor. Kendisinden beklenen bir görev var fakat o ‘insan olmayı’ benimseyip görevinden çekiliyor ve mantık savunuculuğundan duygu savunuculuğuna geçiyor. ( spoi vermeden genel özetimiz bu şekilde :) )
..
Benim eksik bulduğum yanları ise şunlar oldu. Ne anlatmak istediğini tam olarak geçirememiş yazar. Belki de anlatmak istediği bir şey yoktu bilemiyorum ama insan olmayı sevmemiz gerektiğini ve yaşarken çok da bir mantık aramamamız gerektiğini çıkardım ben. Sevmek duygusunun üzerinde çok fazla durmuş. Ve bir uzaylıdan insana geçiş isteğinde en çok da bu duygu sebebiyet veriyor.
Boş zamanda okunabilecek kafa dağıtan akıcı bir roman onun haricinde çok bir şey beklememek gerektiğini düşünüyorum.
İyi okumalar
Yaşamak için ölmek mi gerekiyor veya ölmek için yaşamak mı? Bu ikilemi düşündüm bu kısa kitabı okurken duygulanarak ve hislenerek okuduğum güzel bir kitap..
O kadar çok şey yazmak isterim ki; okuduklarımla, kadın olmanın zorlukları ile ilgili... Sanki kadın olarak dünyaya gelmek hayata bir sıfır yenik başlamak gibi, bu çok eskilere dayanan erkeklerin - baba ve aile büyüklerinin - verdiği bir karardı...
"Doğduğun ev kaderindir" deniyor buna ilave olarak doğduğun zaman ve tarihte kaderin oluyur diye düşünüyorum. En büyük eksiklik ANNE öyle ki, Firdevs annesinin öz anne olmadığını düşünecek kadar anne sevgisine ve ilgisine hasret kalmış... Firdevs' in babasından, amcasından gördüğü tacizler ve bastırılmış duygular... Genç bir kadının okuma ve karar verme hakkına sahip olamaması ne üzücü bir durum. Dikkatimden kaçmayan bir konu da okumak isteyen Firdevs'e destek olmayan kendi çıkarları için evlenmesine karar verme yetkisini kendisinde bulan başka bir kadın -yenge- hep bir kaçış ve her defa hazin son...
Bazen düşünüyorum da insan iki defa doğabilir miydi? Veya ölümü yeni bir doğuş olarak görebilir miydi? Çünkü, bu Firdevs'in kararıydı hiç kimseden bir şey dilemeden sadece idam edileceği anı beklemek. Çünkü ölüm onun için kurtuluş ve özgürlüktü. İdam mahkûmunun hiçbir şekilde son isteği yoktu...
" Kim demiş yumuşak insanlar adam öldüremez diye?"
Sevgiyle kalınız... Okumanızı bilhassa anlamanızı şiddetle tavsiye ediyorum.
