"Şimdi şükür, daha önce de söylemiştim ya, çoğaltan bir araçtır. Çünkü şükrettiğin şeyin varlığına odaklanır zihnin, bak bu var bende, der ve o ne ise ona 'var' dediğinden onun artmasını sağlar. Buraya kadar da tamamız. Fark şurada: Sen korkudan şükretiğinde zihnin aslında korkulacak bir şeyi daha atlattım konusuna şükrediyor. Yani
Dedim: Buyurdun ki...
أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطاَنِ الرَّجِيمِ (بِسْمِ ﷲِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم (
اَلْحَمْدُ ِللهِ رَبِّ العَالَمِينَ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُولِنَا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَصَحْبِهِ اَجْمَعِينْ
Allah’ü Teâlâ’nın rahmetinden kovulmuş şeytanın şerrinden Allah’ü Teâlâ’ya sığınıyorum. Rahman ve Rahim Allah’ü Teâlâ’nın adıyla başlıyorum. Allah’ü
Âkıl odur ki; ferahlı ve güzel şeylerle meşgul olup, çirkin, sıkıntılı şeylere ehemmiyet vermez, şekva ve merak yerinde şükreder, sevinir.
Olur mu?
Eğer dünya yüce gönüllülük yapıp bir avuç toprak ve bir parça mermer lütfederse bana, ricam odur ki o beyaz parçanın üzerinde “kırgın göçtü” yazsın.
Lütfen bunu unutmayın.
Olur mu?
Sayfa 125Kitabı okudu
