Öyle zaman gelir ki en tatlı mutluluklardan bile bıkar insan, en güzel anılardan bile bıkar,
hamurunda vardır insanın gariplik. Filmin en güzel yerinde kalkar yerinden, dinlediği şarkıyı en güzel
bölümünde kapatır, çıkarır kulaklığını, en güzel anda bile sıkılır kendisinden.
Çünkü iç sese fazla yüklendikçe kendinden sıkılma oranı da artış gösterir. O öyle olsaydı, bu böyle
olsaydı diye diye kemirir insan kendisini, sonra sıkılır zamanla her şeyden, özellikle kendisinden.
Ama yine de olur böyle şeyler, kendinden sıkılmayacak bir insan evladı henüz yaratılmadı.