Göz göze geldik. Başını önüne eğdi utangaçça. Kalbim çarpmaya başladı
aniden.
“…bana güzel şeyler hatırlatıyorsun,” dedim.
Bu tatlı heyecana bünyem o kadar yabancıydı ki mideme bir sancı girdi.
Çok uzun zamandır bir arzudan kaynaklanan bir heyecan duymamıştım.
Hayatımdaki bütün heyecanlar, korkulardan kaynaklanıyordu.
Çünkü sen… Bana güzel şeyler hatırlatıyorsun.
İnsanlar kendilerine yalan söylenmesini severler
Evet, benim iyi yürekli okurlarım, insanın sefil hallerinin gözler önünde serilmesini hiç istemezsiniz siz. ''Canım ne yapalım biz onları?'' dersiniz. ''Biz bilmiyor muyuz sanki hayatta ne bayağılıklar, aptallıklar olduğunu? Sen olmadan da çevremizin nice iç karartıcı şeylerle dolu olduğunu görüp duruyoruz! Sen bize ruhumuzu okşayacak, güzel, çekici bir şeyler göster Tanrı aşkına! Göster ki sıkıntılarımızı unutalım'' Tıpkı kâhyasına sıkışan çiftlik sahibi gibi: ''Ne diye çiftlikte işlerin berbat olduğunu söyleyip duruyorsun bana? Ben bunu sensiz de biliyorum. Başka söz bilmez misin sen? Bana benim unutmak istediklerimi, hatırlatıyorsun! Ben bu açıkladığın şeyleri bilmediğim zaman mutluyum!''
"Aslında beni ihbar etmiş olsaydın bile, sana kızmak aklımın ucundan geçmezdi herhalde. Çünkü sen...bana güzel şeyler hatırlatıyorsun."
Sayfa 119 - Aprıl YayınlarıKitabı okudu
"... bana güzel şeyler hatırlatıyorsun, " dedim.
Sayfa 119Kitabı okudu
Çünkü sen. Bana güzel şeyler hatırlatıyorsun.
"Aslında beni ihbar etmiş olsaydın bile,sana kızmak aklımın ucundan bile geçmezdi herhalde. Çünkü sen bana güzel şeyler hatırlatıyorsun" dedim
( kitabın ozeti niteliğinde)
“-mustafa mond üçüyle de el sıkıştı; fakat konuşmasına vahşi'ye hitap ederek başladı. "demek
uygarlıktan pek hoşlanmadınız, bay vahşi," dedi.
vahşi, denetçi'ye baktı. kendini yalan söylemeye, kabadayılık taslamaya, somurtkan bir biçimde
tepkisiz kalmaya hazırlamıştı; fakat denetçi'nin yüzündeki güleryüzlü
Sayfa 225
