İnsan nasılsa tabiat da öyledir. Hayatı güzelleştirir, fikirleri berraklaştığı ölçüde, tabiatı güzel ve berrak görür. Hayatı çirkinleşip düşünceleri karmaşık hale gelince de tabiatı çirkin ve karmaşık görür. Bunun için tabiatın anahtarı bizzat tabiatın içinde değil, insanın içindedir. Bu anahtar da bilgidir.
Sayfa 86Kitabı okudu
… +325
"Her insan tabiata benzer: güneş ve bulut, yağmur ve hararet, gül ve diken, bülbül ve baykuş, fırtına ve sükun, gülistan ve bataklık, iniş ve yokuş, tepe ve yayla, kuzu ve kurt, boğa ve karınca, namütenahi tezatlar ondandır. İnsanı topraktan yaratıldığı doğru bir tesbit: biz tabiata çok benziyoruz. Ruhlarımız, tabiatın ruhu gibi iki büyük tezatla örülür; iyi ve fena, güzel ve çirkin, doğru ve eğri..."
Sayfa 261
Biri beni dinlesin istedim," diyor. "Biri, otursun karşıma, izah beklemeden bütün hayatımı dinlesin istedim. Hayatıma dair ne varsa birinin zihnine kusayım ve kurtulayım istedim. Para isterken o çirkin parmağını tehdit edercesine gözüme gözüme sallamasaydı, dudağımın uçuğuna aldırmadan istediğini verirdim belki. Unutulmuş, sözü dinlenmeyen bir yazara daha kötü ne yapabilirdi ki? Öldürürdü en fazla. Seksen küsur yıllık bir hayatın yükünü, her gündoğumunda bir kez daha omuzlarımda hissetmekten kötü müdür ölüm? Sanmam."
Sayfa 91 - CanKitabı okudu
Belki de yeni birşeye başlamak her zaman güzel ve tatlı olmayabilir acı ve çirkin devam eder yüzyıllar boyunca
