Geberiyorum ve ağlıyorum
Geberiyorum ağlıyorum kendimi parçalıyorum mümkün mertebe hissettiklerimi aktaracağım satırlara ve umarım beni tanıyan biri okumaz bu yazdıklarımı çünkü duygularımı tanıdığım kimsenin bilmesini istemem, neyse bana ne ya biliyorsa bilsin Allah’tan saklamadığımı ondan mı saklayacağım
Gerçek duygular 18 nisan 2024
Bir garip kimsesiz biriydin bu
Yaşamak şakaya gelmez,
Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
Bir sincap gibi mesela,
Yani, yaşamın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
Yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
Yani o derecede öylesine ki,
Mesela,kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
Yahut kocaman gözlüklerin,
Beyaz gömleğinle bi laboratuarda
İnsanlar için ölebileceksin,
Hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
Hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
Hem de en güzel en gerçek şeyin
Yaşamak olduğunu bildiğin halde.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
Yetmişinde bile, mesela,zeytin dikeceksin,
Hem de öyle çocuklara filan kalır diye değil,
Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, yaşamak yani ağır bastığından.
Nazım Hikmet
"Yalan ve gerçek bir gün yolda karşılaşır.
Yalan, gerçek'e 'bugün hava çok güzel,' der. Gerçek, yalan'a bakar önce tereddütle ama sonra havaya bakıp gerçekten güzel olduğunu görür, yalan söylememesine şaşırır. Birlikte yürümeye başlarlar, sohbet ederek bir kuyunun yanına varırlar. Yalan, 'su çok güzel, istersen birlikte yıkanalım,' der. Yine şüphe duyan gerçek, suyun sıcaklığına bakar ve yalan'ın yine doğruyu söylediğini görüp şaşırır. Birlikte kuyuya girerler. Sonra yalan, sudan çıkıp gerçek'in kıyafetlerini alarak ortadan kaybolur. Gerçek peşine düşüp onu aramaya başlar. Ama çıplak gerçek'i gören herkes sinirlenir ve kimse ona inanmaz. Hor görülen gerçek, üzülerek kuyunun kenarına geri döner ve zamanla ortadan kaybolur. Artık hiç kimse çıplak gerçek'i görmek istemez. Yalansa gerçek gibi giyinip dünyanın dört bir yanında, insanların arasına dolaşırıyor onlarla birlikte yaşamaya başlar."
Gerçek savaş acımasızdır. Savaş edebiyatı sırtüstü uzanıp okurken güzel ve kahramanca gelir. Ben de bir kez savaşa katılmak istiyorum, diye merak edersin. Ancak işin gerçeği farklıdır.
İNSANLIK İLE TANRI ARASINDAKİ PERDE
Merhaba, güzel varlıklar. Varlığımın Tanrısı varlığınızın Tanrısı 'nı selamlıyor. Hoş geldiniz. Şimdi hayatın şerefine bir bardak su içelim.
Benim Kutsal Özüm,
beni geçmişimden kurtar.
Sen harika
ve gerçekten güzel olan Öz,
beni geçmişimden kurtar,
ruhumu kanatlandır,
zihnimi tüm sınırlarından arındır.
Benim Kutsal Öz'üm,
bedenimi koru
ve ben uyurken,
bedenimi iyileştir,
bedenimi değiştirerek,
arzularıma vasıta kıl.
Varlığımın Tanrısı' ndan böyle diyorum. Öyle olsun.
Aranızda, bu bilgiyi alıp ona teslim olanları; hastalıklarına, fiziksel yetersizliklerine, mağduriyetlerine, üzüntülerine, endişelerine, pişmanlıklarına ve korkularına rağmen bu çalışmayı yapanları kutluyorum. Öğrenmekte olduğunuz Büyük Çalışma' nın, yani sınırlı insan ile gerçek bir üstat arasındaki çizginin çok ince olduğunu biliyor musunuz? O çizgiyi kalınlaştıran şey insanın kendi ıstıraplı realitesiyle ilgili kavramı, kendi kendine koyduğu sınırlar ve o sınırlar yüzünden yaratılan kaderdir. Büyük Çalışma, Öz'ü (Spirit) kişiliğin hapishanesinden kurtarmakla ilgilidir. Ama Tanrı için bu hemen meydana gelen bir hızlanmadır.
AkaşaKitabı okuyor
- Haklıymışsınız delikanlı, emeğin karşılığı ödenmiyor, emeğin değeri çok düşmüş. Ben ömrüm boyunca bir yığın sahte sofuya güzel sözlerden başka hiçbir emek harcamadım. Ama bunun karşılığında yarım milyon dolar alıyordum. Bununla ne kadar erzak alınabileceğini öğreninceye kadar gerçek değerini anlayamamıştım bu paranın. Bundan sonra bütün bu ürünlerin benim olduğunun ve bunları üretmek için, hiç emek harcamadığımın farkına vardım. Sonra bunları üretmek için çalışanlar, yararlanamıyorlardı bunlardan. Yoksul insanların arasına karıştığımda, gerçekte soyulan insanların bunlar olduğunu anladım. Her şeyleri ellerinden alındığı için aç ve sefil durumdaydılar.
- Parayı mı soruyorsunuz? Onu değişik bankalara değişik adlarla yatırdım. Asla paramı elimden alamazlar, çünkü fark etmeleri olanaksız bu oyunumu. Parayla o kadar çok yiyecek alınıyor ki! Eskiden paranın neye yaradığını bile bilmezdim.
Sayfa 168Kitabı okudu
