Uzun bir aranın ve uzun uzun sayfaların ardından yeni bir kitap yorumuyla giriş yapıldı. Öncellikle o nalet olası son beni çok dağıttı. Belli kısımlarda biraz durağan giderken biter mi bitmez mi diye düşünürken de bitti. Joey sen muhteşem bir abisin o güzel kalbinin yanı sıra senin kardeşlerine olan sevgin, desteğin, gücün, iletişim dilin ve daha birçok güzel özelliklerinle beni kendine hayran bıraktın be çocuk. Seri de en merakla beklediğim hikayelerden biri kesinlikle sensin. Bir diğeri ise kesinlikle serseri Gibsie offfff yan karakter sevdalısı olduğumu burda da gösterdim. Gibsie’nin serseri kuduruk halleri, Claire olan ilgisi onunla birlikte çevresindeki herkese tatlı dille sataşmaları, Johnny’e olan bağlılığı, dostluğu aşık ettin çocuk daha ne diyelim. Shannon ve Johnny ikisi de minnoş birer bebek.. yaşadıkları zorluklar, hedefleri, umutları, inançları, ah Shannon o nalet evden kurtulduğun anları da okumak istiyorum. Johnny’nin babasıyla hastanedeki konuşması da çok güzeldi ah benim ebeveynden yana şanslı çocuğum ah ah Shannon da öyle olabilseydi keşke. ikisini de gerçekten sevdim hikayelerinin devamını merak ediyorum ancak yazarın biraz uzattığını da söylemeden geçemeyeceğim. Fazla gün aşırı ilerleniyor olması beni okurken yordu. Bakalım diğer kitap nasıl olacak öyle ya da böyle okumaya devam seriyi.