Ölümden söz açılınca akla gelen o sarsıcı yılgınlık görülmüyordu odada. Her şeyin kasılıp kalmasında, annenin duruşunda, doktorun yüzündeki durgunlukta yüreğe dokunan, kişinin daha uzun yıllar betimleyemeyeceği, anlayamayacağı, sanırım ancak müziğin anlatabildiği yürek sızısının o ince, kolay yakalanamayan, kavranamayan güzelliği vardı. Mutsuz sessizlikte de seziliyordu bu güzellik.