·
Puan vermedi
Kitabı keçən il oxuduğum üçün hədəfimə əlavə etmədim,amma dedim ki, fikirlərimi paylaşım.Kitab oxuduğum kitablardan ən maraqsız 2-3 cü kitabdır.Zəhləm getdi deyə bilmərəm.Amma tam könlümə yatmadı.Bəlkə də sevdiyim janrda olmadığı üçün idi. 
Eleanor H. Porter 
Polyanna
H E R G Ü N K Ü Ö Z L E Y İŞ
Nerdesin sevgilim, gece nerde?
Bu cellât bakışlı gün vaktinde
Hep tüter durursunuz gözüm de.
Bir güzelliğin var, bir de gece
Âlem de hüküm süren gönlüm ce.
Gerisi kapkara bir düşünce.
Nerdesin sevgilim, nerde gece?
İnsanların inandıkları şey başarılarını belirler!
NARİNLERİN ARADIKLARI .
🌹 H 🌹
🌹 A 🌹
🌹 N 🌹
🌹 I 🌹
🌹 M 🌹
🌹 E 🌹
🌹 F 🌹
🌹 E 🌹
🌹 N 🌹
🌹 D 🌹
🌹 İ 🌹
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌹 G Ü L İ S T E R 🌹
S E V M E K İ S T E R 🌹
S E V İ L M E K İ S T E R
H A Y I R L I B İ R
E Ş 🧑💼 İ S T E R
🌹🌹🌹🌹🫂🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Körler Ülkesi
Edebiyatta benzetme yapılarak bir olay üzerinden başka bir anafikrin verilmesine ne deniliyor bilmiyorum ama bu kitap bu şekilde yazılmış güzel kısa bir öykü kitabı, bütün gerçeği karanlık olanlar aydınlığı yani hakikati safsata ve delilik olarak algılarlar ve cahillerin, aptalların ortasında kalan bi deha hazine değildir fikrini ütopik bi hikaye üzerinden anlatmış yazarımız. 
Körler Ülkesi
Mutluluk Oyunu Zorluğu Üzerine// Melek Zehra BALCI
Mutluluk Oyunu// Pollyanna -
İnsan kaybetmediğini şeylerin değerini anlayamıyorken aslında değeri bilenecek bazı tılsımlı şeyler de çoğu zaman olmadık başların başına geliyor hayatın olağan akışında.
Çok derin acılar çekmeden, can acınıza sabır göstermeden asla mutluluk sizi bulamıyor...
Aslında nihai amaç katlanamadığımız gündelik acılarımızı görmezden gelmek için bir "mutluluk oyunu" oynamak değil. Gerçekten mutluluğa erişmek için; mutlu olmayı istemek gerek. Ve hayatın derin çıkmazlarını anlamlandırmaya çalışırken de mutlu olmayı gerçekten istemek hiç kolay değil.
Pollyanna 'nın 'mutluluk oyunu' bir çocuk oyunu değil... İçten gelen bahşedilmiş nadide yetenek sadece.
Herkesin ışık oyunu dediği yansımalarda onun gökkuşağını görmesi gibi. Nadide, çabasız ve içten. 
Pollyanna Eleanor H. Porter
“İnsanca, Pek İnsanca” bir bunalımın anıtıdır. Kendilerine ö z g ü r düşünürler diyenler için bir kitap: her tümce bir utkuyu anlatır – kendi doğam içinde özüme a y k ı r ı d ü ş e n d e n böyle kurtardım kendimi. İdealizimdir benim özüme aykırı düşen: şöyle söylüyor başlık “ s i z i n ideal nesneler gördüğünüz yerde b e n -insanca, pek insanca nesneler görüyorum ancak!...” D a h a iyi tanıyorum insanı ben…Burada “özgür düşünür” sözcüğü başka bir anlamda anlaşılmaz: ö z g ü r l ü ğ ü n ü sağlamış, kendini yeniden bulup kavramış düşünce. Sesin yapısı, tınısı tümden değişmiştir: kitap kurnazca, soğuk, kimi durumlarda katı ve alaycı bulunur. S o y l u bir beğeniden kaynaklanan bir tinsellik alttan yukarı doğru gelen bir tutku akıntısına direnir gibidir. İşte bu bağlamda, kitabın 1878’de zamansız yayınlanışına karşı bir çekince diye V o l t a i r e ‘in yüzüncü ölüm yıldönümüne rastlamasını göstermem bir anlam taşımaktadır. Çünkü Voltaire, kendinden sonra gelen yazarların tümden tersine, hepsinden önce g r a n d s e i g n e u r ‘ dü [soylu kişi] düşünce yönünde: tam benim olduğum gibi.
İnsan kendi kendisinin çok uzağında kaldığını bilmediği sürece, kim olduğunu sezmedikçe, varlığının bilincine ulaşır. Bu açıdan bakılınca yaşamdaki h a t a l a r ı n, kimi evrede gidilen yan yolların ve sapmaların, gecikmelerin, “kararlılıkların”, ağırbaşlılığın, ödevlere emek vermelerin ödevin ötesine geçmesinin kendilerine göre birer anlamı ve değeri olduğu görülür. N o s c e t e i p s u m [ kendini tanı ] yokluğa götüren bir yoldur; oysa kendini unutmak, kendi kendini y a n l ı ş a n l a m a k , kendi kendini küçültmek, daraltmak, - orta değere indirgemek aklın kendisidir.
Artık ne üstlenmek, ne görev yüklenmek, ne benimsemek, ne de tepki göstermek…Bu tutum ölüm karşısında yiğitlik değildir hep, en korkulur durumda yaşamın korunması olarak bu yazgıcılığın güçlü sağduyusu sindirimsel işlemin yozlaşmasından, yavaşlamasından dolayıdır, daha doğrusu bir türlü kış uykusu isteğidir. Bu anlayışla birkaç adım ilerleyince bir gömütün içinde haftalarca uyuyan Hint fakirine ulaşırız…Tepki göstermek tükenmeye yol açtığından hiç tepki göstermemeli artık: olayın mantığı böyle. İnsanı hınç duyguları gibi hızlı tüketen başka bir şey yoktur. Kızgınlık, sayrısal güceniklik, öç alma güçsüzlüğü, öç alma isteği, susuzluğu, her türlü ağu kusma – tüm bunlar bitkin bir insan için en kötü tepki türleridir: sinirsel gücün hızla tükenişi, zararlı salgıları sözgelişi midede safranın sayrısal kabarması bununla bağlantılıdır. Hınç, bir sayrı için, yasaktır- k ö t ü c ü l olandır: üstelik en doğal eğilimdir. – Bu gerçeği o derin fizyolog Buda kavramıştı. Birtakım acınası yaptırımlarla karışmış olan Hıristiyanlıktan ayırmak için, s a ğ l ı k k o r u m a diye nitelenen onun “dini”nin etkisi hıncın yenilgisine dayanmaktadır: ruhu h ı n ç t a n kurtarmak.
2. han: Başlangıçda doğudaki Türk dünyasında "dünya hâkimi" mânâsına gelen ve kagan, k(h)an gibi çeşitli biçimlerde kullanılan bu unvanın ilk defa Yıldırım Bâyezid'in tuğrasında görülmesinin bir mânâsı olmalı. Dünya hâkimiyetini elde etme çabasında en büyük rakibi Timur olan Osmanlı sultanı Yıldırım Bâyezid'in daha Timur'u bertaraf etmeden onun kullandığı unvana sâhip çıkması, rakibinin harizmasını yani "dünyaya hâkim olma gücü"nü bir an evvel elinden alıp bu "güc"ü kendine mâl etme isteği ile açıklayabiliriz. Nitekim şah unvanı da, Yavuz Sultan Selim'in Safavî hükümdarı Şah İsmail'i yenmesi üzerine ilk defa sultanın tuğrasında görülür.
Sayfa 25Kitabı okudu
