Kalem Şakir:
“Afiyet olsun efendim!” dedi.
“Size de çocuklar!”
Sonra masasına geçti, çaldı kaşığı…
Kalem Şakir:
“Ulan ne mide be!” dedi.
“Mide değil işkembe…”
Tulum Hayri:
“Haydi!” dedi. “Ne duruyorsunuz!”
İnek Şaban’ın midesi zaten içtiği tuzdan alt üst olmuştu. Tabağında çıkan kurt da tüy dikmişti üstüne.
Tulum, öbür masalara da döndü:
“Arkadaşlar!” dedi. “Kantinde güzel pastırma var, kuşgönü!”
“Kaşar da fena değil!”
“Balkan kaşarı!”
“Parası olan pasta da yiyebilir!”
Masalar teker teker boşalıyor. Kel Mahmut gözlerini dikmiş Tulum Hayri’ye bakıyordu.
Bütün bunlar onun başının altındandı. Beş dakikada koskoca yemekhane boşalmıştı.
Biz, Hababam Sınıfı yemekhaneye açılan pencerenin önünde toplanmış kendimizi göstermeden içerisini seyrediyorduk.
Kel Mahmut, öğretmenler masasında kalan iki üç arkadaşıyla olanın bitenin farkında değilmiş gibi, sohbet ediyor, bir taraftan da kaşlarını yıkmış, Tulum Hayri’yi kolluyordu. Bütün bu işlerin elebaşısı ondan başkası olamazdı. Ne Tulum’du o!.. Vermeliydi Disiplin Kurulu’na…
Sayfa 299
Dışarıdan Kel’in sesi geliyordu:
“Nerden geliyorsun efendi?”
Şaban, büsbütün şabanlaşmıştı:
“Şeyden efendim…”
“Nerden?”
“Şeye gitmiştim efendim.”
“Nereye? Helâya da diyemezsin ya!”
“Memleketten babam şey göndermiş de…”
“Ne?”
“Sirke efendim!”
“Nasıl sirkeymiş, bir görelim.”
Ne olup bittiğini göremiyorduk ama, Şaban’ın yanına sokulduğunu,
Sayfa 72
EŞEK DEĞİL İNEK
Kel Mahmut Hababam Sınıfı‘nın kapısına dikilmiş yırtınıyordu:
“Hangi eşek, bu başımda tepinen!”
Ses yok.
“Söyle Recep, kimdi bu herif?”
Müdür yardımcısı Kel Mahmut’un odası, Hababam Sınıfı‘nın tam altındaydı. Biri hızlıca yürüdü mü hemen yukarı çıkar, ağzına geleni söylerdi. Sınıf Mümessili Palamut Recep, bir taktik inceliği
Sayfa 13
Zoraki olsa da güldük...Müdürümüz espri yapmıştı. Hem de en dar zamanda...
Sayfa 409 - iş bankasıKitabı okudu
