"N' oldu Zeze?"
"Hiç. Şarkı söylüyordum."
"Şarkı mı?"
"Evet."
"Demek ki kulaklarım sağır olmuş."
Acaba insanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor olabilir miydi? Sesimi çıkarmadım. Bilmiyorsa benden öğrenecek değildi.
Ölülerin ölü kalmasını isterdim. Neden ben ve içimdeki güzellik ölüler tarafından yönetilsin? Güzellik canlı ve ebedidir. Diller gelir ve giderler. Onlar ölümün tozlarıdır.