Sevdiklerinden kendilerine miras olarak boşluk kalanlara hayat haciz getirmiştir.
1574' te Venedik yetkilileri bölgedeki tefeciliği önlemek için "hiçbir alacaklının ısrarıyla,
kendi istekleriyle vermeleri haricinde, köylülerin toprakta çalışabilecek nitelikteki küçük ya da büyük bir hayvanına, hiçbir çiftlik aracına haciz konulamayacağını" ilan ettiler. Ek olarak "alacaklıların açgözlülüğü sonucu, verilen borç karşılığı ürünlere daha biçilmeden, fiyatın en ucuz olduğu dönemde el konulduğu için ezilen köylülerin koşullarını yükseltmek üzere" alacaklıların ancak 15 Ağustos'tan soma alacaklarını talep edebilecekleri emre bağlandı.
Sayfa 45 - MetisKitabı okudu
BİR HALK TÜRKÜSÜNE NAZİRE
- Kahveci oldum: Çayın cibresi ile çay sattın dediler, pılımı pırtımı haciz ettiler.
- Şoför oldum: Karınca ezmemek için caddelerde yalpa yaptırdım otoya. Sarhoş diye ehliyetimi aldılar.
- Ressam oldum: Tablo yaptım resimlerime bakıp güldüler.
- Çorapçı oldum: Sen ayağımıza değil başımıza çorap örersin dediler.
- Artist oldum: Sen çok meşhur bir jönsün perdeye sığmazsın dediler.
- Yarışçı oldum: Hiç tavuk kovalamasını bilmiyorsun diye müsabakaya almadılar.
- Tayyareci oldum: Evvela yerde yürümesini öğren diye beni bebek askısına taktılar.
- Sobacı oldum: Senin gibi boruları biz takmıyoruz dediler. Siz söyleyin boru mu bu?
- Kaptan oldum: Sen lenger takip denizin dibini su üstüne çektin ada yaptın, dediler.
- Hastanede hastabakıcı oldum: Yan gelip yatmasını bilmiyorsun, sen hastasın dediler.
- Doktor oldum: Çelikten kalp ve sinirlerin varsa sana servis şefliği verelim, dediler.
- Akıl hastası oldum: «Normalsin». Taburcu oldun, delirdin dediler.
- Nihayet bütün dünya benimdir, diye dayattım. Tımarhaneye yattım.
- Keşifler yaptım – Resimler sattım.
Sayın okuyanlar şimdi oldu mu?
Taş gediğini buldu mu?
Sayfa 76Kitabı okudu
"Sordular bize, borcunuz var mı Adil Efendiye? Var dedik. Borç inkar etmek, Allah'ı inkar etmek demektir, dedik. Dediler ki Adil Efendi köyünüzü haciz edecek. Neyiniz var neyiniz yok götürecek dediler. Helal olsun hakkıdır dedik. Belki çoğunuzun aklında, Adil Efendi köyde ne varsa aldı. Buğday, arpa, un, bulgur, tavuk, horoz, keçi, inek, eşek, at ne varsa aldı. Bir de bir şey yaptı, Kel Mustafanın avradının donunu da aldı. Dedi ki herşeyi unutursunuz, avratların donunu aldığımı unutmazsınız. Ve bundan dolayı da bir daha borcunuzu ödememezlik etmezsiniz."
Sayfa 83 - Görsel YayınlarKitabı okudu
işsiz adamlar dellenirlerdi
bir zamanlar harikulade olan
karıları ile eve kapanınca.
posta kutusundan haciz mektupları
çıktıkça korkunç kavgalar
başlardı.
Her şeye alışıyoruz
Her şeye ama her şeye
Mesela kırışan ellerine annemizin
babamızın artan öksürüğüne
çocuğun büyümesine
her geçen gün uzaklaşarak
kendini beğenmişliğine
Osmanlı geleneğinde bir padişah öldüğü zaman şairler tarafından mersiyeler yazılır, tarihler düşülerek kayıt altına alınırdı. Sürgün Padişahın kaderine haciz mührü düşmüştü.
Sayfa 187 - NesilKitabı okudu
