“Toplum ve sistem sıradan insanlardan oluşan işgücüne, tüketiciye ve seçmene ihtiyaç duyuyor. Çünkü sıradanları yönetmek daha kolay. Pekala, kendini sıradanlığın sıcak kollarına bırakıp mutlu mesut yaşamaya devam edebilirsin ya da mutlu mesut yaşadığına inanmaya… Ama şu ölümlü hayatta ufacık bir fark yaratmak, yaşamaya değer bir hayat sürdürmek ve haddini aşmak istiyorsan…”
Sayfa 50