ÖYLE BİR HİKÂYE
Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri:
– Atikali, Atikali! diye bağırdı.
Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
Babamın Aşamadığı Kalın Demirleri
Sabah kalktığımda bütün bedenimde derin bir uyuşukluk hissediyor, büsbütün tüm benliğimi saran bir acıyla baş etmeye çalışıyordum sanki. Öyle ki yataktan kalkmak ve kalkmamak arasında düşünürken içeriye birdenbire babam geldi.
"Hadi uykucu uyan, gün doğdu. Bugün doktorun seni ziyarete gelecek" diyerek benimle şakalaştı. Ardından daha o
öykü denememsi bir şey
Sen benim kim olduğumu biliyor musun dedi.
Bilmiyorum dedim. Kim olacaktı ki babamın kızı çıkmasın da gerisinde hiç sorun yoktu.
Bilsen iyi olur bir daha bana yazma dedi
Peki dedim. Sustum.
Bir sustum iki sustum
Bekledim . onun bir şey diyeceği yoktu bana
Benimkiler sırada bekliyorlar birbirlerini itiştirip duruyorlardı
Sıradan çıkanları şöyle
Ulus Baker'le ilgili şimdilik son yazıdır. Keyifli okumalar...
KES KULAKLARI, GEÇİR SİCİME…
Ulus Baker’in babası Sedat Baker ruh bilimci bir doktordur. Kıbrıs savaşı zamanında çalıştığı hastaneye yaralı askerler tedavi edilmesi için getirilir. O sırada Ulus ise babasının yanında oturup, çocuk haliyle getirilen yaralıları ve tedavi sürecini
Yok Gibi Yaşamak
Boğuk bir bakışın oluyor senin
Bir girdap derinliğinde kayboluyor gibiyim
Yok gibi yaşamak bu kalkıp kurtulmak gibi kalabalıktan
Durma bana türkü söyle Anadolu olsun
Susuz dudak gibi çatlak olsun
Karanfil gibi olsun kara çiçek gibi solgun yüzün
Durmadan akıyor kalbim ayaklarına bana karanlık bakma
Ağıyorum bir karanlık karayel saçlarına
Çekme ülkemden nar yangını gözlerini
Beni bu kentten kurtar beni yalnız ko git beni
Arıyorum arıyorum o ilk çağ ırmaklarında sedef ellerini
Susmam seni ürkütmesin içimde çağlar var bilmelisin
Katı bir yalnızlık bu bilmelisin
Kaçmam kendimi bulmam ben senden yoksunum iyi bilmelisin.
Şu yalnızlık çıkmazında önümde niye sen varsın
Niye her şey bir anda kayıyor sen kayıyorsun
Kalbim niçin bu kadar yabancı sen niye yoksun
Bir sam yüklü geceleri içimden atamıyorum
Niye bunları bir anda unutamıyorum
Hadi tut elimden gök gibi ölü kadar yalnızım.
Erdem Bayazıt
Şiir yazmak...
Bana göre şiir yazmak şöyle bir şey hani bir işi severek canı gönülden yaparsınız ya şiirde öyle bir şey bir işi severek yaparsanız hem o iş sağlam olur hem de güzel olur ama bir işi zorla yada elinizden gelmediği halde yaparsanız o iş hiç bir işe yaramaz ve olmaz olsada gönülsüz olur işte şiir yazmakta öyle bir şey aslında sadece şiir değil bir kitapta yazmakta öyle ben bugüne kadar yazdığım şiirler ve sözleri ben özellikle bir çoğunda kendimi anlatmak için yazdım öyle hadi ben şiir yazayım demedim zaten öyle yazsam herhalde saçma sapan kelimelerden başka bir şey olmazdı bilmiyorum belki şiirleri mi beğenmeyen insanlar da vardır herkesin düşüncesi fikri kendine tabiki ne demişler Zevkler ve Renkler tartışılmaz o yüzden bende herkesin düşüncesi ve fikirine saygı duyuyorum tabi bana karşı kırıcı olmadığı zaman ben bu yolda bir şey farkettim oda beni çok onurlandırdı oda şudur ki benim bu yeteneğimi kıskanan insanlar çok oldu özellikle yakın çevrem de ama bir söz var her aklıma geldiğinde bana doğru yolda olduğumu gösteriyor ve hatırlatıyor ( Ne zaman ki düşmanlarım çoğaldı o zaman anladım ki ben doğru yoldayım Şemsi Terzi ) yaptığım iyiliklere kötülük verenler de zerre umrumda değil çünkü o güzel insanın en güzel sevgilinin çok güzel bir sözü aklıma geliyor ( Hep iyilik yap onlar layık değilse sen layıksın Hz. Muhammed ) ve bunlar gibi pek çok sözle devam ediyorum hayatıma Allah'a emanet olun...
SANA ULAŞABİLECEK ŞİİR
Kalbim susmuyor ki,
Bundan şikâyetçiyim.
Sana olan aşkımı sustukça,
Kalbinin derinliklerinde yaşayan bir divaneyim.
Bilmem ki sen kabul olan dualarım olsan,
Senin karşında, sana nasıl dayanırım bana anlatsan...
Rüyalarımda ki gibi nasıl öperim dudaklarını?
Nasıl sevebilirim saçlarını?
Yürek kaldırabilir mi senin bal olmanı?
İşte senden başka hiç
Paul Lafargue, Basit Sosyalist Gerçekler
İşçi. Ama eğer efendiler olmazsa kim bana iş verecek?
Sosyalist. Bu bana sık sorulan bir soru; hadi bir bakalım. Çalışabilmek için üç şey gereklidir: Bir atölye, makineler ve ham madde.
İ. Evet.
S. Atölyeyi kim inşa eder?
İ. Duvarcılar.
Birbirimize karşı sert olmayı ya da kolay bir şekilde
baştan çıkmayı hiç bırakmayacağız, demiştik.
Yatak odamızda her şeyin olabileceğine dair söz vermiş
tik. Asla geri çekilmeyeceğimize ya da istediğimiz şeyleri
söylemekten çekinmeyeceğimize yemin etmiştik.
Şimdi dudaklarım ve dilimle Bennett'i tatmin etmeye
çalışırken Bennett'in
Sayfa 180
