"Elektrikler kesilince aile fertleri hep birlikte oturup sohbet eder salonda hani. Ve ışıklar tekrar geldiğinde herkes dağılır birden. Bazen insanları bir arada tutan şey göbek bağları değil, karanlık olur ne garip."
Kim bilir belki de hayat
yolların senden aldıklarıdır!
En büyük uzaklık birimi sensin. Senden biraz daha yakın bana, yokluğun…
En büyük uzaklık birimi sensin. Senden biraz daha yakın bana, yokluğun…
üzülme geçecek demek isterdim oysa içimdeki kırgınlığa. ama hayat bazen öyle bir yere sürüklüyor ki geçmesin kalsın diyorsun bu haller için. çünkü öyle hissizleşiyorsun ki, en azından o içinde bir yerde sana acı veren bir his hala yaşadığına işaret ediyor... "kalsın bende, yok olmasın bu duygu. son kalan duygum bu, en azından onu kaybetmeyeyim." diyorsun.
Sayfa 20 - kitapitaKitabı okudu
özünden bile daha içinde bir yerlerde olan o sevgiliden, nasıl gidebilirsin ki?
-bu gece imge yağmuru var, o hissizlik şemsiyeni aç da fazla şiirlenme...
-yediğin içtiğin senin olsun, sevdiklerini anlat.
Sayfa 9 - kitapitaKitabı okudu
Adın kalır hep ,biliyorsun ki aşk daimidir!
Sayfa 38 - Kitapita yayınevi-3.Baskı
Meteorolojiyi yanıltmayı seven, apansız bir yağmurdu aşk.
Aniden bastırıyordu adamın ciğerlerine…
Ve ne gariptir ki;
Hiçbir sosyal güvencem yoktu, ellerinin dışında.
Sayfa 201Kitabı okudu
Seni duydum, bağıra çağıra susuyordun…
Bilirim gürültülüdür suskunluğun
çığlıkların aksine sessiz, sedasız…
Odamdaydı bir daha sana asla dokunamamak ihtimali…
Soru işaretleriyle boğuştum önce…
Ardından ünlemler önüme dikildi…
Noktalandım!
Saat seni sen geçiyordu…
Zamanın ötesi berisi sendin ve geç kalmamıştık bana kalırsa…
Bana kalmadı!
Sayfa 54 - Nemesis KitapKitabı okudu
Yüreğimde aradığını bulamayan, Allah’ından bulsun.
Yaşamak fikriyle bağım iyice kopuk olurdu senin hayalin olmasa…