Hiçbir şey dost değil bu evrende. İnsanların anlamasının zamanı geldi.
“Beni yüzüstü gömün. Çünkü yeterince gördüm!”
Sayfa 379Kitabı okuyor
Mucizeler bitti. Doğmak yeterince mucizevi. Başka bir tane daha beklemek aptalca. Ölmek de ikincisi. Bunların arasında da hiçbir şey yok. Kimse beklemesin ...
Sayfa 66Kitabı okuyor
Sorarlarsa, Ne iş yaptın bu dünyada? diye rahatça verebilirım yanıtını . Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından.
Sayfa 108Kitabı okuyor
Gözlerimi açtığım zaman gördüğüm lekesiz beyazlık . 'hayat 'diyorum. işte bu ! bembeyaz hiçbir şey yok üstümde altında Zihnim bembeyaz. Bildiğim her şeyi unutmuşum tereddüt ettirecek bir bilgi Kırıntısı bile yok kafamda Sadece iç organlarım var derımin altında tek bir düşünce yok. . Ve birden sokakta Ateş isteyen bir ses güzel bir çift bacak birkaç nota yeni O beyaz hücreden çıkarıyor ve bir renk kaosunun içine bırakıyor Küfür ediyorum iradesizliğime Küfüredıyorım insanlıgıma o kadar çok renk var ki İçine düştüğüm çukurda her yer kararıyor ve simsiyah oluyor gözlerimi açınca gördüğüm hayat... aslında Gözlerim kapalıyken iyi bir insan oluyorum ben hiçbir şeyi fark edemeyen duygularımın da yoksun Bitkisel hayatta olan aralamaya başladığımda göz kapaklarımı başlıyor Cehennem tiyatrosu! Oysa otopsisi , yapılmış bir bedenindeki kadar boş bir beyinle ne kadar mutlu olurdum diye düşünüyorum ..Bir yerlerde ölü doğmuş bir çocuk olduğumu biliyorum sadece yaşıyormuş gibi yaptığım için iki ayağımın üstünde duruyorum..
Sayfa 106Kitabı okuyor
İnsanın, yalnızca içine doğduğu dünyaya değil, kendine alışması için de bir süre gerekiyordu.
Sayfa 86Kitabı okuyor
İyi ile kötüyü insanların anlattığı kadarıyla biliyordum. Ama tarifleri benimkilere benzemiyordu.
Kim kimi duymuştu ki zaten, bugüne kadar? Kim kimin çığlığına koşmuştu ki?
Sayfa 347Kitabı okuyor
Yeryüzündeki bölgeler arası gelir dengesi, ayla dünya arasındaki birinde hayat yok, diğerinde var endeksine yaklaşmaya başladı.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Seni dünya kadar seviyorum, demeliyim, çünkü seni dünyadan nefret ettiğim kadar seviyorum. Aramızda kaç meridyen var, bilmiyorum, ama bana tutun, geliyorum...
Sayfa 228Kitabı okudu
"Sahip olduğuna sahip çıkmaktan geçiyordu, huzura giden yol."
Prensipleri olan insanları hep sevdim.
Hafıza tuzaklıdır, asker. Mayınlıdır. Ona uzaktan bakacaksın. Üzerine adım atmayacaksın.
Sayfa 145Kitabı okudu
Bu kadar hayat bana yeter. Sen de boş ver. Acıdan daha gerçek ne var?
Sayfa 95Kitabı okudu
‘’Gece ya da gündüz.İkisini birlikte yaşadığı için mutsuzdu insan.Kaldıramıyordu aynı hayatın içinde hem geceyi hem gündüzü.Onun için uyku vardı belki de.Ve onun için bu kadar mutsuzdu belki de uyuyamayan insanlar.’’
