Hayatı yaşamak ile hayatı telaşlı yaşamak çok farklı şeyler. Eylemi sadece bir zarf niteledi gibi görünse de, iki yol da, tam anlamıyla sırt sırta verip her adımda birbirinden uzaklaşan iki insan gibi.
"Mümkünse birbirini sev/ Mümkünse bir hikâyen olsun/ Ve mümkünse sevdiklerinle yazdığın bir hikâyen olsun/ Ve yine mümkünse bunu başka insanlarla paylaşacağın bir ömrün olsun/Serseri geldin, serseri gidiyorsun/Her şey mümkün bunu sen de biliyorsun."
"Arkadaşımla sözleşmiştik. Onu ekemezdim. Hani senede iki kere buluştuğun, bir kere ektiğinde senede bir kere buluşmak zorunda kaldığın arkadaşların vardır ya, onlardan."
Okurken hiç sıkılmadığım ve farklı tatlar bulduğum bir kitap.
Hakan Kurtaş kendisini de pek severim. Sesi de kalemi gibi çok güzel ve özgün. İçinde bir sürü şarkılarla tutturulmuş hikayeler sizi bekliyor. Bu da hoşuma giden bir tarafıydı. Kendisinin de dediği gibi bir arkadaş oluyor size bu kitap
Mümkünse birini sev/Mümkünse bir hikâyen olsun/
Ve mümkünse sevdiklerinle yazdığın bir hikâyen olsun/
Ve yine mümkünse bunu başka insanlarla paylaşacağın bir ömrün olsun/Serseri geldin, serseri gidiyorsun/ Her şey mümkün bunu sen de biliyorsun.
Auuuuuuuuuuuuuuuuu.
Bunun için de seviyorum kardeşimi. Bazen sessiz söylediğim güzel şeyleri herkesle paylaşmak istediği için. Güzel şeylerin ne pahasına olursa olsun paylaşılmasını istediği için.