aynı hakka sahiptir aşk karşısında
delilerle krallar
büyücüm, gri saçlım, toz memelim
yalancı bir tanık gibi kov beni sıkıntıdan
karşı koymak gerekmez bu yanlış saltanata
aynı hakka sahiptir ölülerle soytarılar
aşk karşısında
şeytanım, sancı gözlüm, çift silahlım
kırılmış bir dal gibi göm beni uzaklara
aşk sihirli bıçakların
açtığı yaradır direnme kan’a
ölüm yüzlüm, eski ruhlum, ince sızım
aşk şiddettir gün gelir
yetmezsek bu alıngan acıya;
bir uçurum uzar gider aramızda
bir uçurum uzar gelir kırmızı.
Şehzade Mustafa (1515, Manisa - 6 Ekim 1553, Konya)
ŞEHZADE MUSTAFA MERSİYESİ
I.
Meded meded bu cihânûn yıkıldı bir yanı
Ecel Celâlîleri aldı Mustafâ Han’ı
İmdat! Eyvahlar olsun! Bu cihanın bir yanı yıkıldı;
Kadın hamile.
Bebek erkekmiş.
Aile mutlu çok mutlu.
Bebek doğdu, pipisini gösterdi amcalara.
Amcalarda bayram sevinci. Dünyanın en gerekli organını gördüler çünkü.
Bebek terledi, çırılçıplak soydular, evde misafirlikte, mahallede böyle gezdi. Bu hakka sahipti çünkü pipisi vardı.
Bebek biraz büyüdü. Sünnet olacak.
Davullar, zurnalar,
Ey Nefsim!
Seni Sen Yapan Benim
Beni Ben Yapanda Sensin
Ya Yola Gel Beraber Gidelim
Ya da Yoldan Çekil
Ben Hakka Gideyim...
Özge yarin niye çekem nazını
Can evimden vurdu felek n’eyleyim
Ben ağlarım çelik teller iniler
Ben almadım toprak aldı koynuna
Yarim diyen bülbül diller iniler