Göz, bir hâssedir ki, rûh bu âlemi o pencere ile seyreder. Eğer Cenâb‑ı Hakk’a satmayıp belki nefis hesabına çalıştırsan; geçici, devamsız bazı güzellikleri, manzaraları seyr ile, şehvet ve heves‑i nefsâniyeye bir kavvâd (zinaya aracılık yapan) derekesinde bir hizmetkâr olur.