Hakkın Kanunları
"İnsanlar kendilerini hakkın kanununa uydurmakla yükümlü iken, o hak kanununu, kendilerine uydurmaya çalışırlarsa kusur o kanunun değil, o insanın olur ve zararına katlanan da insandır."
Sayfa 141 - 1. Cilt
Mürşit patentli müşrikler yüzünden tam bir mahşer paniği yaşıyoruz .
Mürşit kisveli müşriklerin şaşmaz değişmez bir tek birlikteliği vardır: Siyaset ve saltanat çıkarları uğruna adına Siyasal İslam denen dinciliğin öncülüğünde ve şemsiyesi altında toplanıp nimet ve imkanları paylaşmak. Onlar paylaşırken ülke ve kitle çürüyüş ve tükeniş sürecine girer. Bu belki de Allah’ın bir takdiridir. Allah “Sizi benimle aldatmasınlar!” uyarısına rağmen bu maskeli müşriklerin peşine takılanlara gaflet cürüm ve zulümlerinin ağır cezasını belki de böyle ödetiyor. Hem malları gidiyor hem ırzları Hakkın kanunu bu: Ceza amel cinsindendir. Ve, zalimi zalime musallat etmek de Allah’ın kanunları arasındadır
DEVLET MEMURLARI KANUNU
Kanun Numarası : 657
Kabul Tarihi : 14/7/1965
Yayımlandığı R.Gazete: Tarih : 23/7/1965 Sayı: 12056
Onikinci Şua
Hem Ankara’da hükümetin riyasetinde bulunan birisine (Mustafa Kemal ‘e) söylediğim itirazlara ve ağır sözlere mukabele etmeyip sükut etmesi ve öldükten sonra onun yanlışını gösteren bir hakikat-i hadiseyi beyandaki fıtri ve lüzumlu ve mahrem tenkidlerim, medar-ı mesuliyet yapılmış. Ölmüş ve hükümetten alakası kesilmiş bir şahsın hatırı nerede!..Ve hükümetin ve milletin bir hatırası ve Cenab-ı Hakkın bir tecelli-i hakimiyeti olan adalet kanunları nerede!
Onikinci Şua
Ölmüş ve hükümetten alakası kesilmiş bir şahsın hatırı nerede!..Ve hükümetin ve milletin bir hatırası ve Cenab-ı Hakkın bir tecelli-i hakimiyeti olan adalet kanunları nerede!
"Şimdi, bazen görülen prensler türünden bir prens düşününüz; yani kanunları bilmez, kamunun iyiliğini sevmez, kendi çıkarıyla meşgul, her çeşit şehvete dalmış, hürriyetin, hakikatin, bilimin düşmanı, her şeyi kendi tutkularına, kişisel çıkarma dayandırır, toplumun selametinden başka her şeyi düşünen bir prens. Bu adama, bütün erdemlerin simgesi altın bir gerdanlık takınız; başını kıymetli taşlarla parıldayan bir taçla -kahramanca erdemlerle insanlar arasında parlayacağını ona hatırlatmaya mahsus bir taçla- süsleyiniz; eline, hakkın, bozulmaz doğruluğun kutsal simgesi asayı veriniz; nihayet, hükümdarın, milletine olan ateşli sevgisini gösteren erguvanı giydiriniz. Bu prens, hareketlerini, bütün bu büyüklük işaretiyle karşılaştırsın, eğer bu süsleri taşımaktan utanmazsa, bütün bu tiyatro kıyafetini keskin zekalı bir alaycının alaya almasından korkmazsa ben yanılmışım demektir."
