Bende bir tevazu hastalığı varmış bir aydınlanma yaşadım. Ama atalarımızın hakkını vermek lazım ki fazla tevazunun sonu da vasat insandan akıl dinlemeye çıkıyor.
Bunun üniversitede ortaya çıktığını düşünüyorum. İnsan belli bir standartın üstünde yetiştirilince ve başka türlüsünü bilmeyince dışlanabiliyor. Özellikle maddi durumu iyi olan kişiler
İyi verim için zaman ve tecrübe şarttır
Böyle bereketli bir hayvanın hem içeride hem de dışarıda hakkını vermek lazım. Misal, koyun gütmeyi, hafif iş olarak gören, hata eder. Koyun gütmek, hayvanı dağda, merada gezdirmek değildir. Hayvanın karnı doymalı. Ancak bu şekilde rahat eder. Aynı insan gibi. Onlarda da mide var, bizde de. Nasıl ki insan, aç olduğunda yerinde duramaz, bir şeyler arar, ister; koyun da ağılına geldiğinde meler durur.
Tatar Çaölü
Dino Buzatti 1906-1972 yılları arasında yaşamış, 65 yaşında Milano'da kanserden ölmüş İtalyan yazardır. Tatar Çölü yazarın 1940 yıllında yazmış olduğu üçüncü romanıdır. Hayatı boyunca 5 roman yazmıştır, bunların yanı sıra çeşitli öykü kitapları bulunmaktadır.
Roman, genç bir subay olan Giovanni Drogo'nun eski, bakımsız bir sınır kalesi olan Bastiani Kalesi'ni korumakla geçen hayatını anlatıyor. Drogo'nun hayatının ve kalenin varlığının yararlılığını kanıtlayabileceği büyük bir savaş için ömür boyu beklemesi, insanın hayata anlam verme ihtiyacı, askerin zafer arzusu romandaki ana temalardır. Ben çok beğendim. Çevirmenin de hakkını vermek lazım. 
Dino Buzzati 
Tatar Çölü
Le Monde'un Yüzyılın 100 Kitabı listesinde 29. sırada yer aldı .
Kültürdeki Huzursuzluk
“Yolun Sonu Gözüküyo”
Yolun sonu mu başı mı bilmiyoruz. Hırslarımıza sorarsak, henüz yeni doğduk.
Bir kaç yıl önce veda eden Musa Eroğlu’nun geniş kitlelerle tanıştırdığı bu türkünün ilginç bir hikayesi var. Vurucu dizeler ünlü bir şair ya da büyük bir halk ozanı tarafından yazılmamış.
Ordu/Fatsalı Dursun Ali Akınet isimli bir kamyon şoförünün
Anlaşılamayan bir kitabın anatomisi: Usta ile Margarita
Mihail Bulgakov'un 1940 yılında yayımlanan büyülü gerçekçilik anlayışında yazılmış romanı. Eseri okurken maalesef pek çok şeyi göz ardı etmişim o yüzden bitirmekte oldukça zorlandım. Yazarın ilk okuduğum kitabı 
Genç Bir Doktorun Anıları olduğu için yine aynı yalınlıkta yine aynı akıcılıkta ve anlaşılır ölçüde sosyal eleştiri olacağını düşünmüştüm fakat
Her iktidara geçen,kendinden önce yapılanları bozmakla işe başlıyor.Maiyetindeki memurları değiştiriyor.Yükselebilen ancak dalkavuklar.Herkes devletin sırtından refah elde etmek peşinde.Emeğin hakkını vermek,memurları oradan oraya nakletmemek,halk nazarındaki itibarlarını yükseltmek lâzım...Ehliyetli memurlar
kullanmak suretiyle memur sayısını bugünkünün dörtte birine indirebiliriz.
Bütün ağırlık köylünün sırtında.Vergi servetle mütenasip olmalı.Cibâyet sistemi sakat.Memleketin kadastrosu yapılmalı,istatistiğe önem verilmelidir.Bunları başlattık,fakat istediğimiz neticeyi alamadık:maaşlar kifayetsiz,ehliyetli insan az. Demirbaş defteri,yevmiye defteri,kasa defteri olmayan tüccara benziyoruz
Sayfa 163
Hayat piyangosunun hakkını doğru şekilde vermek lazım.
At yarışlarını izlemeye gittiğimiz günü hatırlıyorum. Billy'nin bahis oynamamasına şaşırmıştım. Nedenini sorduğumda bana muzip bir cevap vermişti. Kendisinin zaten hayat piyangosunu kazanarak tüm şansını tükettiğini söylemişti. Milyonlarca diğer yumurta ve sperm hücresinden şanslı bilet ona çıkmıştı. Yerdeki çok sayıda yırtıp atılmış bahis fişlerini gösterip parasını böyle çarçur etmesinin veya başkalarından para koparmasının 'hayat piyangosuna' haksızlık olacağını, bu parayı hayatını dolu dolu yaşamak için kullanması gerektiğini söylemişti.
Sayfa 172
