152 syf.
9/10 puan verdi
#asılacakkadın “Yalı Cinayeti” olarak adlandırılan gerçek bir öyküye dayanıyor.
Melek, hikâyesi ile tüm özgürlük haklarından mahrum bırakılan kadınların gerçek dünyadaki çaresiz koşullarının bir örneği.
Üç bölümden oluşan romanın ilk iki bölümü “bilinç akımı” tekniği ile yazılmıştır. İlk bölümde Faik İrfan Elverir’in eşinin hatalarını tüm kadınlara ödetmek gibi hastalıklı düşüncelerini okuyoruz ve bu adam bir savcı... aşırı sinir oldum.
Böyle insanlar adaleti temsil ettiği sürece, ADALET diye bir şey olamaz bu dünyada. İkinci bölümde, kendini savunmak için bile ağzını açıp konuşmaya gerek duymayan Melek’in çocukluktan itibaren yaşadıklarını okuyoruz. Neler neler yaşamış, neleri sineye çekmiş...
Bir kadın olarak yaşadığı hayat, erkekler tarafından sömürü, boyun eğme ve şiddetten oluşuyor, bir hayvandan farkı yok. Korumasız, ömrünün sonuna kadar cinsiyeti yüzünden bir tutsak. Bir sapığın yanı sıra, toplumun kurbanı.
Üçüncü bölüm, on yedi yaşında idealist düşüncelere sahip Yalçın’ın cinayete sebep olan hislerini ve korkularını anlatıyor. Kendince haklı ve yaptığını aynı zamanda sorgulamayı bilen biri. #pınarkür öyle bir kaleme sahip ki, üçünün de psikolojisini sonuna kadar hissettiriyor ve bizi konfor alanımızdan çıkarıyor.
İliklerime kadar beni sarsan, duygularımı altüst eden ve beni çok etkileyen bir kitaptı. Uzun süre de etkisinden kurtulamayacağım
İş bu inceleme; yıllar önce yarım bırakmış, bi cesaret tekrar okumaya niyetlenmiş ve sonunda oldukça etkilenmiş bir okurun değerlendirmesidir.
1959 yılında yazıldığına şaşırdığım, Oğuz Atay'dan Hakan Günday'a kadar kaç büyük yazarı etkilemiş bir kitaptan bahsediyoruz.
Bir alıntı var ki sırf bunun için bile bu kitap
Yılın Kitabı Bu!.!
Ben kitabi okurken adrenalini anladım yani, ya Çağan nasıl biridir oyle, ben de onun yerinde olsam belki ben de o kızı sevsem mafyaya girerdim belki, sanki Çukur dizisine girmesi gereken bir karakterdi, o kadar etkisindeyim ki biran onun gerine koydum kendimi, yilin kitabi acik net, bariz yani.
Lord Kinross Atatürk İncelemesi
oldukça tarafsız bir dille kaleme alınmış.Üslûp olarak oldukça akıcı ve sadeydi. Uzun bir kitap olsa da bir çırpıda bitti fevkalade değerli bir eser bana göre.
Atatürk’ü Türk yazarlardan objektif bir şekilde okuyamıyoruz, çünkü bir kısmı karalamaya çalışırken bir kısmı da ilahlaştırmaya çalışıyor. Kitap bu iki radikal görüşten de bir hayli uzaktı.
Eserimiz Atatürk’ün ne kadar zeki bir adam ve büyük bir taktik ustası kumandan olduğunu ifade etmiş.
Mamafih Atatürk’ün de nihayetinde bizim gibi bir insan olduğunu onun da arzuları, hırsları kıskançlıkları ve hataları olduğunu da dile getirmekten de çekinmemiş. Yazar adeta kitabı yazarken “Sezar’ın hakkı Sezar’a” vecizesini içselleştirip kitabı da bu düşüncelerle neşretmiş. Ben bir Atatürkçü olarak beğendim. Atatürk’ün düşüncelerini anlamamış, anlayamamış ve onu tanıyamamış olanlara ise bu kitabı kesinlikle tavsiye ederim.
Çünkü ancak ve ancak milli kahramanları anlarsanız onlara gereken saygıyı göstermiş olursunuz.
Kitap hakkında incelemeleri okurken inceleme yazan yazarlardan birinin şu sözü dikkatimi çekti ve sizinle de paylaşmak istedim;
“Bir kimseyi, herhangi bir kimseyi anlatırken onu üst insan olarak anlatma gayreti ilkin o insanın kendisine hakarettir. Kahraman, bize en çok benzemediği halde bile mutlak olarak bize yakın kişidir.”
Ne kadar haklı değil mi?
Umarım bizim yazarlarımız da bu sözlere kulak vererek Atatürk’ü anlatırlar yoksa içi boşaltılmış bir Atatürk profilinden bir adım bile öteye geçemeyiz.
Saygılarımla, okur kalın efendim.
zeplin kitapdan çıkan ve duygu bolut'un derleyip çevirisini yaptığı mükemmel bir goebbels derlemesi.
bu yazıyı biraz da kendi hafızamı canlı tutmak adına buraya not bırakma düşüncesiyle yazmak istedim.
kitabı okurken goebbels'in propaganda yöntemlerinden ziyade nasyonal sosyalizm'in kuruluş ve gelişim aşamalarını, ayrıca nasyonel sosyalizm'in
Kabul ediyorum, ''Dünyaca kabul edilmiş bir gerçektir, hali vakti yerinde olan her bekâr erkeğin mutlaka bir eşe ihtiyacı vardır.'' cümlesi ile başlayan kitabın özellikle ilk bölümlerinde Mrs. Bennet'ın kızlarını evlendirme uğraşları insana pes dedirtiyor... Fakat sonrasında alışıyorsunuz merak etmeyin, belki de Mr. Bennet gibi görmezden gelmeyi,
