Bu manifestonun,
"kadın erkek çoğumuzun, kadın
kalbinde yattığına inanmak istemediğimiz bir intikam
ateşini dillendirdiği" söylenir.
Kitabı okurken sanki vahşi bir hayvan belgeseli izliyormuş gibiydim. Çünkü hayvan belgesellerindeki anlatım tarzına benzettim yazarın üslubunu. Bu tarzından bile anlıyorsunuz Solanas'ın nefretini, kinini.
Bütün erkekler ölsün, gebersin demiyor, ama dünyayı onlar yönetsin de demiyor. İktisadi eşitlikten yana değil o çünkü bu ona göre kesin çözüm değil. Para komple ortadan kalkacak ki kadının öne çıkması sağlansın. Ona göre cinsellik kafasızların işi. Kadın cinsel arzusundan kurtulabilir ama erkek kurtulamaz. Erkek kültürü de sanatı da felsefeyi de dini de sırf kendi acizliğinden boş hayatına bir anlam katmak için kendi acizliğini gizlemek için yaratmıştır.
Aslında yaşadığı olaylar üzerinden haklı bir kırılganlık içinde Solanas. Yaşadıklarından olsa gerek bu sertliği, isyanı, acı mizahı. Çocukken babasının tacize uğrayan bir kız çocuğundan bahsediyoruz. Tek bundan da ibaret değil onun dramı da neyse..
Delilik ve dahilik miydi onunkisi, aslında her ikisiydi. Manifestoyu yazdığında aklı, öfkesi kontrol altındaymış lakin giderek artan ataerkilliğin zulmü sebebiyle sonunda delirmiş.
Biliyorum bu kız yine işgal etti sayfamı alıntılarıyla diyosunuz ama inanın çoğunu paylaşmadım :). Elbet katılmadığım fikirleri var ama çoğu tespiti o kadar haklı ki... Hele ki şu günlerde bu kitabı okuduğum için daha anlamlı geldi. Keşke bu kadar anlamlı gelmeseydi..
Anıl Alacaoğlu" çevirisi diye alıp okumayı bekleyen kitaplarım arasındaydı zira çevirmenin önerdiği ve tüm çevirdiği kitaplar çok kıymetli benim için hep tercihler çok güzel oluyor ve nitekim kitap çok etkileyiciydi cümleleriyle, bitince keşke bukadar bekletmeseydim okumak için dedim...
...Ona yalnızca
