Kitap çok sürükleyici. Kitabı bitirdikten sonra şöyle birşey farkettim: okuduğum her roman bana bir insan tipini tanıtıyor, yani her yeni bir roman aslında yeni bir insan demek benim için. Insanlara dışardan bakınca yorumlamak çok kolay. Ya içinden geçenler, yaşadıkları şeyler?!! Peki yaptığımız bütün dışsal yorumlar o insana haksızlık olmaz mı? Tıpkı Başkahraman Raif efendinin 10 yıl boyunca Maria için düşündükleri gibi.
Yazar bana yepyeni bir insan tipini ve ayrıca hiç unutamayacağım bir aşk hikayesini bağışladı.
"Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?"
Ah Mariya!!!
465 syf.
·
Not rated
İnsanları Tanrılaştırma Zihniyeti
“Bizde mücerret insanı tanrılaştıran kozmopolitler, Atatürk’ü tanrılaştıran devrimbazlar, Said-i Kürdi’yi tanrılaştıran nurcular, Marx’ı tanrılaştıran mahutlar, Mevlana’yı tanrılaştıran hayranları, Shakespeare’i tanrılaştıran mütercimler görülmüştür.”
Peyami Safa’nın 1960 yılında Tercüman Gazetesi’nde yayınlanan ‘İnsanları Tanrılaştırma
224 syf.
9/10 puan verdi
Franz Kafka , yine kendisine hayran bıraktırdı.
"Milena'ya Mektuplar" ,Kafka'nın sevdiği kıza Milenaya yazdığı mektuplardan oluşuyor. Konu basit görünüyor ama konuyu ele alış biçimi muhteşem , imkansız bir aşk ( çünkü Milena başka bir adamla evlidir) ancak
bu kadar güzel bir şekilde anlatılabilir. Kitabı okurken sanki Milena İle birlikte mektubu sizde okuyormuş gibi oluyorsunuz ( ben öyle hissettim) tabii hiçbir okur Milena'nın yaşadığı duyguyu tam olarak hissedemez ancak empati kurabilir. Ama empati kurmak bile
kalbinizde tatlı bir üzüntü bırakıyor.
Kitab'ın başından sonuna kadar Kafka'nın yaşadığı bu imkansız aşka onun adına üzüldüm ama bazen çok
acı çektiği için ona sitem ettim neden bunu kendine yapıyor dedim , belki bunu düşünürken Kafka'ya ve Milena aşkına haksızlık yapmışımdır .kim bilebilir ki belki de bu aşkı bu duygu yüklü mektupları bu imkansız aşk yarattı.
Ben okurken çok etkilendim ve keşke kitap hiç
bitmese dedim kısa ama derinden etkileyen bir kitap bana göre.
İmkanım olsaydı bütün sayfalarını alıntı yapardım çünkü insanın ruhuna dokunan çok cümleler var.
Klasik bir Livaneli kitabı aslında. Öncelikle çok iyi psikolojik irdelemeler var. 80 devriminin insanlar üzerindeki izleri, mülteci olma psikolojisi, kaybolmuşluk hissi, vicdan muhasebesi çok güzel işlenmiş. İntikam ve bağışlama arasında kalan, mülteci, haksızlık yaşamış, darbe zamanının izlerini atamayan Sami’nin hikayesi anlatılıyor. Yazarın dediğine göre Kitap yaklaşık 27 yılda tamamlanmış.
Ah Ali! Böyle bir son beklemiyordum... Zengin, lüks içinde yaşayan edepli, zeki, iyi aile terbiyesi almış olan bir gencin hazin sonu! Demek ki neymiş 'tahtını yaparsın da bahtını yapamazsın' sözü çok doğruymuş... Aşk hikayesi.. Ama güvensizlik içinde doğan aşk ne kadar sağlıklı olabilir ki? "İnsan güvendiği kişiyi sevmeli,sevdiği kişiye güvenmeli" derler . Peki insan aynı yerden yara almışsa? Hikaye de ne suçlu nede haklı bulabildim! Bir kadının nefretinden korkun ! Mahpeyker'e kızmam gerekirdi belki seven sevdiği mutlu olsun ister onu gözünden sakınır. Oysa bazıları vardır; onlar kötü bir sonu bile sevdiğinin başka tende mutlu olduğunu görmeye tercih edebilir.
Daha fazla açıklama yapmak kitabı okuyana haksızlık olur... Duygudan duyguya geçeceğiniz harika bir kitap, bilhassa anneyseniz
Namık Kemal'in bu kitabı romantizm akımının etkisiyle yazılmıştır, kitabın türü romantik romandır. Her an etkisine daha çok kapılacağınız güzel bir kitap... Keyifli okumalar;)
Zaman yolculuğu kavramı, özellikle hatalarımız söz konusu olduğunda hepimizin düşüncelerini işgal etmiştir. "Daha cesur olurdum" diyoruz, "Daha çok çalışırdım", "önünü arkasını düşünmeden öylesine tercih ettiğim şu okulu tercih etmezdim", "anneme bağırmazdım, babamı üzmezdim"... Bitmiyor değil mi
