Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Birey toplumda hep birilerinin boyunduruğuna girmeye meyillidir. Reich, bu boyunduruğun bireyi küçük adam haline getirdiğinden bahsediyor. İdeoloji ve kültürün insanları nasıl sığ yaşama soktuğuna değiniyor. Aynı zamanda küçük adamın, kendisine bunları anlatmaya çalışan yardımcı olan kanaat önderlerine ve bilim insanlarına karşı nasıl acımasız olabildiğini görüyor ve anlatıyor. Bunları tarihten verdiği örneklerle harmanlıyor. Sonlara doğru aslında küçük adamın, küçük yönlerinden nasıl kurtulacabileceğine dair tespitler sıralıyor. Haksızlık etmeyip küçük adamın aslında büyük yönlerininde olduğunu anlatmayı ihmal etmiyor.
'Kişilik çözümlemesi ve kitle psikolojisi üzerine çalışan Reich'in sade dille yazdığı okunası eseri.'
Bazı kitaplar vardır herkesi sarar ,herkesin bir parçasını yansıtır ,herkes kendini onda bulur, herkes için gizli bir odadır.Hatta dünyaca birçok okur tarafından sevilir ve beğenilir ya UÇURTMA AVCISI da öyle bir kitap ve hatta yazarın bunun arkasından gelen Bin Muhteşem Güneş adlı kitabı da bu tatda ve guzellikte buna yakın bir kitaptı ve biz
Kitap hakkında birkaç yanlış düşünceyi düzeltmezsem Dostoyevski'ye ve Çernişevskiye haksızlık etmiş olurum.İlk başta N. G. Çernişevski İle Dostoyevski ikiside farklı dünya görüşleri var.
Ecinniler'de incilden bir alıntıyla başlar ''Onlardan uzakta otlayan büyük bir domuz sürüsü vardı. Cinler İsa’ya, “Bizi kovacaksan, şu domuz sürüsüne gönder” diye yalvardılar.
İsa onlara, “Gidin!” dedi. Cinler de adamlardan çıkıp domuzların içine girdiler. O anda bütün domuz sürüsü dik yamaçtan aşağı koşuşarak göle atlayıp boğuldu. ''
Buradaki metafor olarak kullanılan cinler çernişevskiyi temsil etmektedir.
Dostoyevski'de kesinlikle hristiyan mistizmi vardır.Suc ve cezada,karamazov kardeşlerde hemen hemen tüm kitaplarında görülmektedir.
Çernişevski'yse Dostoyevski'nin tam aksine doğmaya ve tanrıyı red vardır.
Kitap hakkında konuşmak gerekirse sadece Rahmetov için bile okunabilir.Kadın erkek eşitliği,bölüşüm,üretim problemlerine değinmektedir.Ama her şeyi tüketen ,sabun köpügü kitaplar okuyan arkadaşlar bir şey anlamayacaklarından okumamasını tavsiye ederim.
Kitabın arka kapağını okuduğumda bambaşka bir şey bekliyordum. Kitapta beni ilk şaşırtan şey başka bir karakterin ağzından olaylar analtılıyordu. Ben hep Gatsby anlatır diye düşünmüştüm ama şöyle bir durum var ki böyle çok daha güzel olmış iyi ki yazar başka bir karakterden hikayeyi anlatmış. Diğer şaşırdığım nokta ise, hikayeyi daha farklı bir olay örgüsü ile bekliyordum. Ama yine yazarın yazdığı hikaye benim düşündüğümden çok daha iyidi. Başlarda biraz analmsız ve sıkıcı bulabilirisiniz ama bir noktadan sonra hikaye sizi ele alıyor. Sonunu çok etkileyici buldum o kadar yerinde ve güzeldi ki gerçekten etkilendim. Karakterlere gelirsek tabiki de en sevdiğim karakter Gatsby oldu. Anlatan karakterimiz yani Nick'i de sevdim. Daisy'e gelirsek ondan o kadar nefret ettim ki kitap boyunca ve kitabın sonunda birkez daha kendime hak verdim. Bence Daisy tam Tom'a layık biri başlarda Tom'a çok kızgındım ve haksızlık ediyor diye düşünüyordum. Son karakterimiz Jack lordan'ı ilk sayfadan son sayfaya kadar sevmedim çok iticiydi. Kitap için genel olarak hoş ve etkileyici olduğunu söylebilirim. Yaşınız küçükse size sıkıcı gelme ihtimali var ama yine de ben çok sevdim ve okumanızı öneririm.
Bu tiyatro metninin içeriğine dair fazla birşey yazmak istemem doğrusu çünkü okumayı düşünenlere haksızlık olabilir diye düşünüyorum.
Camus'nun daha önce okuduğum iki tiyatro metni (Doğrular ve Caligula) tarihi olaylardan etkilenmiş ve daha çok siyaset-toplum ilişkilerine gönderme yapan metinlerdi ama bu, farklı bir amaçla yazılmış metin. Doğrusu, bunu Camus yazmamış olsa, klasik bir Yeşilçam senaryosuna benzetip kenara atardım.
Metnin özelliği, sadece dört karakter üstüne odaklanmış olması ve her birinin hissettiklerini gerçekten çok iyi yansıtması. Olay kurgusu olarak, vasat bir sinema filmi senaryosuna benzese de, Camus kelimelerin hakkını gerçekten çok iyi veriyor ve karakterleri gerçekten izliyor gibi hissediyor okuyucu.
Ali Haydar Efendi ömrünü İslam davasına adamıştı.Gayesi ise insanlara dinimizi anlatmaktı. Nitekim yaşadığı dönemde "Allah" demeye bile korkan insanların arasında, hiç kimseden korkmadan çevresindeki tüm insanlara tebliğde bulunmuştu. Cefakarlıkla geçen ömründe bir kez olsun isyan etmemiş her zaman Allah'a şükretmişti. Şapka takma kanunu çıktığında sarığından vazgeçmediği için istiklal mahkemelerine çıkan Ali Haydar Efendi idamı dahi göze alarak şapka takmamıştı. Hapishane çilelerinde bile yapılan zulümlere asla boyun eğmemiş "İlmin izzetini, İslam'ın azametini çiğnetmemişti." Diğer Allah dostları gibi Ali Haydar Efendi'nin de kalbi çok kırılmış, çok rencide olmuş ve haksızlığa uğramıştı. Fakat o yüce veli yapılan tüm zulümlere rağmen kimseye beddua etmemiş aksine "Bana haksızlık eden kim varsa; Allah’ıma kul, Peygamberimize ümmet olma şartıyla, hepsine hakkımı helal ettim." demişti. Yaşadıklarına rağmen hakkını helal etmeside onun ne kadar büyük bir Allah dostu olduğunu gösteriyor aslında bizlere. İhsan hocam öyle güzel kaleme almış ki, Ali Haydar Efendi hazretleri'nin hayatını her satırı ayrı bir kıymette oldu benim için. Hem kim bilir onun ve diğer Allah dostlarının hayatlarını okur onları çok seversek Rabbim ahirette onlarla yan yana olmamızı nasip eylerişte bu sebeple hayatlarını okumayı ihmal etmemeliyiz.. Mutlaka bu değerli eseri okumanızı tavsiye ederim..
