Kitap isminden de anlaşıldığı gibi 16 Mart 1988 tarihinde gerceklesen Halepce katliamını anlatıyor .
Yazar insanların çektekiği acılar unutulsun istemiyor . Katliamda olan insanlarla röportajlar yapıp olayın gerçek yüzü daha da netleşiyor.
Acı çeken insanlar var, Kapanmayacak yaralar var , dinmeyecek öfkeler var..
Henüz 1 yaşındayken dünyayi kötü tanıyan bir insan var. Aile kavramınin henüz ne olduğunu bilmeden ailesini kaybediyor . Ailesi olsun istiyor . Evleniyor da.Ve bu kisi kimyasallar yüzünden, henüz doğamamış olan 3 çocuğunu kaybediyor . Bir mucize ki 4. çocuğu dünyaya geliyor..
Sırf babası üzülmesin diye gözünün kör olduğunu söyleyemeyen çocuklar var.
Gözünün önünde babasının boynunun koptuğunu gören çocuklar var.
Ailesinı kaybedince ağlayacak, yas tutarken de yanında kimsesi olmayan çocuklar var.
Ve bu çocuklar şimdi mazlum halkın huzuru için cabaliyor. Sadece Halepce halki için değil tüm insanlık için çabalıyor, o zaman canı yanan küçücük çocuklar .
Yazarın tavsiyesine uymak isterim. Olur da bir gün yolum Halepceye düşerse Hériş'in çayını içmeye gideceğim .
Emeği geçen herkese teşekkürler.
Ben Hakkâri'de Bir Mevsim'i okuyunca Doğu görevi yapmış kadar oldum demiştim. Hiçbir yapaylığı yoktu, az çok duyduklarımdan bildiğim bir o zamanların Hakkârisi çok gerçek gelmişti. Gerçek, soğuk ve kasvetli. Yaralı Zaman ise daha farklı bir hikaye. Yazında minimalizmi yansıtan bir hikaye. Az sözle çok şey anlatmak. Ve yine bazı bazı anlatıyı
Irak'ta yaşanan olayların romanlaştırılmış hali.Binbaşı'nın kızı Bahar'ın ,annesi Berda'yı ırkından dolayı dışlaması..PKK ,Irak- Kuveyt Savaşı ve Halepçe katliamının anlatıldığı bir kitap.İyi okumalar dilerim.
“Kaplumbağalar da Uçar” İranlı Kürt yönetmen “Bahman Ghobadi”nin belgesel niteliğinde çekilmiş filmi. Çekilen filmin senaryosu ve Ghobadi ile yapılan röportajlar bir kitapta toplanmış. Neticede güzel bir eser ortaya çıkmış. İlk defa film senaryosunun direk kitaplaştırıldığı bir eser okudum. Gayet keyifli ve güzel geçti diyebilirim.
Filim konu
Erdal Hocam'ın Yarım Kalan Öyküler kitabını okudum bitirdim. Elveda Çocukluğum kitabındaki gibi değil de bu sefer çok daha farlı bir anlatım tarzı gördüm kitapta, bu anlatımı gerçekten çok hoş olmuş... Tebrik ederim. Gerçekten hakkını vermiş. Umarım çok okunan bir yazar olur. Bütün öyküleri birbirinden güzel. Halepçe Katliamına değinen öyküsü tüylerimi diken diken etti. Erdal Hocam'a bu konuya değindiği için çok teşekkür ederim.
Toplamda 23 kısa öyküden oluşan bu kitap 171 sayfadan oluşuyor. Sayfa sayısı biraz fazla gibi gözükse de bazı sayfalar sadece alıntılardan (mevlana'dan F.Kafka'ya kadar) oluştuğundan dolayı daha kısa olarak düşünebilirsiniz. Ben, 3-4 saatimi ayırarak rahat rahat bitirdiğimi belirtmek isterim. Akıcı ve yalın bir dil kullanılmış bu kitapta aşktan, maneviyat ve maddiyattan ve hatta halepçe katliamından bile renkler var. Yer yer hüzünlü yer yer gülümseten hakikaten yarım kalmışlık hissi uyandıran çok güzel öykülerin bulunduğu bu kitabı, biraz soluk almalık belki de bir yol arkadaşı tadında ya da bir beş çayının yanında okuyabileceğinizi düşünüyorum. Ve tavsiye ediyorum.