Alexis ya da beyhude hayatı yaşayan bedbaht bir insan,
nasıl başlıyordu mektubuna?
"Bu mektup dostum, çok uzun olacak, yazmaktan pek hoşlanmam, sözlerin düşüncelere ihanet ettiğini çok yerde okudum ama bana öyle geliyor ki yazılı sözler düşüncelere daha da çok ihanet ediyor."
Ben ise inceleme şu şekilde başlayacağım:
Bu inceleme dostlarım, çok kısa olacak çünkü ben asla Alexis gibi bir hayata sahip olmadım, çünkü ben asla Alexis gibi yoksulluk yaşamadım, çünkü ben asla Alexis gibi müzikle ilgilenmedim, çünkü ben asla Alexis gibi güzel yazamadım.
Ama şöyle bir gerçek var ki ben bu kitabı yaşıyor gibi hissediyordum okurken. Yoksulluğu, aşkı, üzüntüyü, hüznü, hepsini iliklerime kadar yaşatan bir kitap veya mektuptu.
Evet dostlarım daha önce dediğim gibi: Bazı kitaplar 10 puandan çok daha fazlasını hak ediyor çünkü bu öyle etkileyici bir kitaptı ki daha önce 10 puan verdiğim kitapları gidip 8-9 puana düşüresim geldi.