Bunun İçin Hz. Ali'yi Üzmeyin!..
İslam lideri Muhammed Veda haccından önce Halit b. Velit komutasında Yemen'e silahlı bir grup gönderiyor.
Onlar birçok mal kadın (cariye olarak) ele geçiriyorlar.
Sonuçta Halit birileri gelip bunları götürsün diye Hz. Muhammed'e haber gönderiyor.
Hz. Ali başkanlığında birkaç kişi Yemen'e gidip onları getirirken, kendisi o kadınlardan birini seçip daha Medine'ye varmadan yolda onunla cinsel ilişkide bulunuyor.
Elbette ki Ali o sırada Hz. Muhammed'in kızı Fatma ile evli.
Onun bu davranışı kimi sahabenin zoruna gidiyor.
Sonuçta Ali'yi ordu komutanı Halid b. Velid'e şikayet ediyorlar; ancak Halit ona bir şey yapamıyor.
Çünkü Hz. Ali, Muhammed nezdinde Halit'ten bin kat daha etkili ve yetkili. Bunlar Muhammed'in yanına varınca, Hz. Ali, yolda cariye ile cinsel ilişkide bulundu diyerek şikayette bulunuyorlar.
Hz. Muhammed ise şu cevabı veriyor: "Bu ele geçen ganimet ve cariyerlerden Hz. Ali'ye daha fazlası da düşer, o yüzden bu konuda Hz. Ali'yi üzmeyin."
(Kaynak: İbni Hacer Askalani / İbni Esir)
Sayfa 187 - Berfin YayınlarıKitabı okudu
Aşiret reisi Halid bin Velid'e sorardı:
"Bize Resulullah sallallahu aleyhi ve sellemin anlatır mısınız?" diye.
....
Halit bin Velid:
" Gönderilen gönderenin Kadrince olur"
.. Yai gönderen alemlerin Rabbi olduğuna göre gönderilerin şanını var sen hesab et!
Allah'ın Kılıcı
Mekke fethinden sonra elinde sancağı ile Medine'ye giren Halit bin velid Allah'ın kılıcı geliyor diye anıldı.
Sayfa 266Kitabı okudu
HALİT BİN VELİD
İslâm’ın büyük kumandanı Halid bin Velid’in, savaşın kı-zıştığı hengâmede başındaki sarığına bir mızrak ucu değmiş ve sarığı miğferi ile beraber düşman saflarının arasına doğru yuvarlanmıştı.Her şeyi bırakıp sarığın peşinden koşmaya başladı. “Ey kumandan, kendini tehlikeye atıyorsun!” dediler. “Ne ehemmiyeti var?” dedi, “Yıllardan beri sarığımın içerisin-de Resûl-i Ekrem’e (sas) ait üç tane kıl taşıyordum,düşmanın eline geçer diye korktum.”
* * *
O büyük kumandan, Hazreti Muhammed gibi bir Peygambere sevginin ve saygının gereğini ders veriyor, O’nu delicesine seviyor, canından aziz bildiğini bu hâdise ile bir kere daha gösteriyordu. Belki de zaferlerinin arkasında O’na ait bir parçayı taşıyor olmanın lütfunu görmekteydi. O sevgi ve alâka olmasa idi, O’na (sas) ait âsâr bugüne kadar muhafaza edilemezdi.
