"Nasıl da acımasız, yok edici bir varlık şu insan; kendi yaşamını sürdürebilmek için ne çok canlı varlığı, bitkiyi yok ediyor."
.
.
.
Hacı Murat 
Lev Tolstoy 'un katıldığı Kırım Savaşı'nda edindiği izlenimleri hikâyeleştirdiği bir Kafkas öyküsü. Ancak sadece bir kurgu değil, gerçek bir yaşam hikâyesini de barındırıyor.
Toprakları işgal edilen her halk gibi özgürlük mücadelesi içinde olan Kafkas halkının kahramanlarından biri olarak anılan Hacı Murat, bu mücadelenin lideri olan Şeyh Şamil'i terk eder ve Ruslara sığınır. Ailesini kurtarmak amacıyla bu adımı atmış olsa da, başka bir milletin egemenliği altında zenginlik içinde yaşamak ile kendi insanları tarafından infaz edilmek arasında çelişki yaşar. Onun için kaçınılmaz olan tek şey ise savaşmaktır.
Eserin mükemmel bir kurgusu yok, ancak oldukça akıcı. Bu nedenle herkesin çok rahat okuyabileceği bir öykü. Hikâyenin başında yer alan devedikeni örneklemesinin hikâyenin sonuna bağlanmasını hoş buldum. Ancak bir kahramanlık öyküsü çerçevesi çizen hikâyenin bence asıl önemi ordu, yöneticiler ve savaşın derin bir incelemesi olması. Keyfiyetle çıkarılan küçük bir çatışmanın bir askerin hayatına mal olabilmesi ve bunun üstünün örtülmesi; rüşvet ve kumarın askerler arasında yayılması; makam sahibi kişilerin arasındaki yarış ve hırslarına yenik düşmelerinin insanların kaderini etkilemesi gibi önemli konuların dile getirilmesi oldukça önemli. Diğer yandan kadınlarla ilgili alt metinler yine kötü ne yazık ki...
Bana çok hitap etmese de, bölgenin ve savaşın resmini sunması açısından okunması gereken bir eser diye düşünüyorum.
Keyifli okumalar.
