“Bir tek şeyde halk yücedir, o da sabır. Aç kalır, üşür, pislik içinde yaşar ve şikayet etmek yerine sabreder… Halkın sabrını din haline getirdiler.”
Halkın sabrını din haline getirdiler.
Sayfa 161 - Penguen Yayınları - 1. Baskı - Çev. Tolga KumaşKitabı okudu
Halkın sabrını din haline getirdiler.
"Her zaman ve her yerde halk kitleleri sabır ve tahammüle zorlanmıştır. Sabretmek ve boyun eğmek adeta halkın zorunluluğu idi. Bir tek şeyde halk yücedir, o da sabır. Aç kalır, üşür, pislik içinde yaşar ve... şikâyet etmek yerine sabreder."
Sayfa 74
HALKIN SABRINI DİN HALİNE GETİRDİLER.
Her zaman ve her yerde şöyle diyorlardı
-Halk ayyaştır. Halk tembeldir, çalışmak istemez.
Halk kabadır, aç gözlüdür, acımasızdır.
Fakat şunu da ilave ediyorlardı:
-Bir tek şeyde halk yücedir, o da sabır. Aç kalır, üşür, pislik içinde yaşar ve... şikâyet etmek yerine sabreder. Ve herkes halkın sabrını takdir ediyor ve buna hayranlık duyuyordu. Duyguları harekete geçmişti. Halkın sabrını din haline getirdiler.
Snelman bu duruma isyan ediyor, iki tarafa da kızıyordu:
İlk olarak, kendileri için her türlü özgürlüğü, lüksü, refahi talep eden ve elde eden üst sınıflara ki bu insanlara her şeye sabretmek gerektiğini söylüyorlardı.
İkinci olarak, sabrettikleri için halka isyan ediyordu. Aptallıkları yüzünden. Halkın kendi fakirliğine, kaba cehaletine, ayyaşlığına, iç ve dış kirliliğine boyun eğmesi yüzünden.