- kimse yalnız olmayı istemez, değil mi?
+ peki neden bu kadar yalnız insan var?
- bilmem, belki de binlerce kilometre hızla, binlerce farklı işle uğraşıyorlardır ve birini bulacak vakitleri yoktur.
"Ne zaman sonu hüzünlü biten bir film izlesem, hep bir kere daha izlerim. Nedenini biliyor musun?"
Bu kez cevabı biliyordum. iyi hatırladığım bir anıydı.
"Evet, biliyorum."
"Peki cevap ne?"
"Belki bir sonrakinde mutlu sonla biteceğini umut ediyorsun."
"Eğer dünyadaki sayısız 'gereksiz'i ayrıştırmaya çalışırsan, eninde sonunda insanlar hakkında, kendi varoluşun hakkında da bir yargıya varman gerekirdi. Benim durumumda, izlediğim bütün filmler ve onlarla olan anılarım hayatıma anlam katıyordu. Beni olduğum kişi yapmışlardı.
Yaşamak demek; ağlamak ve bağırmak, aptalca davranmak, üzülmek ve neşelenmek, hatta korkunç ve berbat deneyimlerden geçmek... ve gülmek demekti."
Okur Takip Önerileri
"Ölünce en büyük pişmanlığın asla göremeyeceğin gelecek oluyordu. Henüz gerçekleşmemiş olaylar için 'pişmanlık' kelimesini kullanmanın tuhaflığını bir anda fark etmiştim ama 'keşke hayatta olsam' dizelerini düşünmeden edemiyordum. Ne tuhaf bir fikirdi. Ama konu oraya gelince, tıpkı dünyadan sonsuza dek sileceğim bütün filmler gibi bu fikrin de bir önemi yoktu."
"Bence dünyadan bir kaybın düşüncesi ile gerçekten neler yaşanacağı tamamen farklı iki durumdu. Mesele sadece ani bir kayıp değildi, orada kavranması imkansız başka bir olay vardı. Sayıyla ifade edilemeyecek, derinlemesine insani, gerçek bir kayıp söz konusuydu. Gözden kaçacak kadar küçüktü ama biz farkına bile varamadan hayatlarımızı bütünüyle değiştiriyordu."