Şimdi bir rüzgar geçer kavaklardan
Saplı'nın hanındaki.
Hancı ısınır, yolcu üşür yalnızlığında,
Bir uzun iç çekiş büyür dağlara doğru.
Bu son gecesidir artık ağladığımın...
"Eh, eğer ben Kvothe olsaydım," dedi hancı, "kendimi ölmüş gösterir, adımı değiştirir ve kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde küçük bir kasabada bulurdum. Sonra bir han açar ve ortadan kaybolmak için uğraşırdım." Genç adama uzun uzun baktı. "Ben olsam öyle yapardım."