Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.12
Okuma günlüğüm
Okuma günlüğüm
@handanmehmet
trabzon
trabzon
193 okur puanı
Temmuz 2016 tarihinde katıldı
Önce Oblomovluk nedir bilmeyenler için ondan bahsedelim biraz. Bilinçli bir tembellik halidir. Farkındasındır o uyuşukluğun ama devam edersin hiç bir uğraş edinmeden yaşamaya. Bir işi yapmamak için sürekli bahaneler uydurmaya başlarsın. Yapılması gereken bir olayı kırk kere düşünür ama bir türlü hayata geçiremeden tekrar yatmaya, tembelliğin
Ayfer Tunç uzun zamandır okumak istediğim, oldukça fazla merak ettiğim yazarlardandı ve sonunda bu ay bu muhteşem kitabıyla tanışmış oldum kendisiyle. Çok beğeneceğimi tahmin ediyordum ama bu kadar etkilenebileceğimi düşünmemiştim. Şimdiden bu yılın enlerinden biri oldu benim için.
Yazarımız Aziz Beyin tüm yaşamını sığdırmış 88 sayfaya. Gençliğinden,hiç sahip olamadığı aşkı; ömrü boyunca kalp yarası olan maryamdan, kibrinden, kimseye minnet duymayan o hallerinden.. Çok yalnız bir adam aslında bir yanım okurken çok kızsada kendisine diğer yanım hep bir acıma duygusu içerisindeydi. Bu kadar yalnız olmasının sebebi aslında hep kendisiydi. Duvar örmüştü diğer insanlarla arasına. Hep kendi başına buyruk dik kafalı halleri onu içinden çıkılamaz yollara sürükledi. En çok kızdığım bir diğer şey ise vuslat ile olan evliliğiydi gerek var mıydı kendi yalnızlığına bir başkasını da ortak etmeye bilemiyorum beni çok sarstı uzun zaman da unutabileceğimi sanmıyorum Aziz beyi.
Öykü okuyormuşum değil de bir yaşamı bir duvarın arkasından sessizce izliyormuşum gibi bir his uyandırdı içimde. Kızdım, üzüldüm, hüzünlendim.. Keşke bu kadar bencil, inatçı, dediğim dedik olmasaydı kendi hayatıyla birlikte başkalarının hayatını da mahvetmezdi belki. Herkesin kesinlikle okuması gerektiğini düşünüyorum.
Yazardan okuduğum ilk kitap olmasının yanında okurken oldukça fazla keyif alığım bir kitapla geldim.
Kitaptaki baş karakterimiz olan Pip’in ablasıyla ve ablasının eşiyle olan yaşantısından başlayıp küçüklükten itibaren yaşadığı süregelen sıkıntılar, büyüme aşamasında başına gelenler.. yükselme arzusuyla kurduğu büyük umutlar.. olmayacak hayallerin rüzgarına kapılıp savrulması ve sonrasında büyük bir yanılgıya uğramasıyla bizi heyecandan heyecana sürükleyen bir okuma gerçekleştirdim. Zenginle fakir, iyiyle kötü, doğrular.. doğru sandığımız yanlışlar hırs nankörlük, dostluk yazar hepsini öyle birbirinin içine katarak harmanlamış ki her şey bir şekilde birbirine bağlanmış. Yine sevmediğim bir dolu karakter barındırdığı aşikar özellikle Mrs. Havisham nasıl bencil bir karakterdi öyle.. Ama her şey bir yana çok güzel bir dostluk ilişkisi okudum çok duygulandığım yerler oldu kesinlikle tavsiye ettiğim bir kitap. #heraybirdunyaklasigi grubumuzla okudum darısı diğer güzel kitaplara..
Okur Takip Önerileri
Bugün bir oturuşta bitirebileceğiniz, empati kurabileceğiniz, engellerin aslında bizim içimizde olduğunu düşündürecek harika bir kitaptan bahsetmek istiyorum.
On bir yaşındaki Melody, doğuştan gelen bir hastalığa sahiptir. Yürüyemez, konuşamaz, hayatın akışında yaptığımız insani fiziksel aktivitelerin neredeyse hiçbirini yapamaz ama öyle bir zekaya sahiptir ki.. kafasındaki sesleri bir zamandan sonra farketmeye, içindeki sesi keşfetmeye başlar ama maalesef kendisinden başka hiç kimse bunun farkında değildir. Buna rağmen bu küçük güçlü kızımız sabırla ve umutla annesi babası dahil olmak üzere etrafındaki herkese ne kadar zeki ve cesur olduğunu farkettirir ve kendini onlara kabullendirir. Bunun için çok uğraş verir. Yer yer hüzünlendiren, yer yer gülümseten hayata güçlü ve umutlu bakabilmeyi küçük bir çocukla empati kurarak geliştirebileceğim bir okuma oldu benim için.
Biraz daha erken yaşlarda okusaydım eminim çok daha fazla etkilenirdim ama yine de çok güzel duygularla okudum ve çok sevdim. Keyifli okumalar dilerim...
Uzun süredir kitaplığımda duran ve ne okuyacağım diye bakınırken elime gelen sıfır beklentiyle başladığım bu kitap beni bayağı sürükledi.
Konusuna gelecek olursam; liseye giden Laurel öğretmeninin verdiği ölmüş insanlara mektup yazma ödevini yaparken bizi geçmişte yaşadığı ve ölümle sonuçlanan travma diyebileceğimiz zamanlara götürüyor. Hepimizin az çok tanıdığı ölmüş hatta özellikle intihar etmiş ünlü insanlara yazdığı mektuplar o kadar samimi ve güzel yazılmıştı ki hiç gönderilemeyecek ve yerine ulaşılamayacak olmalarına üzüldüm açıkçası.
Laurel’in kendi içinde yaşadığı mektuplarla paylaştığı, kimseye anlatamayacağı sırları, arkadaşlıkları ve aşkı tadışı hepsine bir bir şahit oluyoruz.
Ben kitabı severek okudum ve okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar dilerim..
Parla;
Kitabı bitireli 4-5 saat oldu ama ben biraz sindirmeyi bekledim. öyle ki hemen üzerine yorum yapılamayacak kadar farklı ve anlamlandıramadığım bir sonla bitti. Çok akıcı bir üslup hakim ve yazarın kullandığı kelimelerin seçerek özenerek kullanılmış olduğu belli. Buda kaliteli bir okuma sunuyor okuyucuya. Erkek karakterden nefret ettiğimi söylemeden geçemeyeceğim fakat buna rağmen kurgu o kadar iyi işlenmişti ki bunu bir kenara bıraktırıyor size. Okunmasını öneririm ve keyifli okumalar dilerim..
Çocukluktan beri özellikle de annesiyle babasının ayrılmasınının ardından bunu kabullenemeyen mutsuz, kendi içinde sürekli savaş veren bir kız olan Nilsu ile
annesine çok bağlı annesinin adeta gözdesi ilgiyle sevgiyle büyüyen ütopik fikirlerle harmanlanmış bir çocuk olan teoman’ın karşılaşana dek yaşadıkları ve karşılaştıktan birbirlerini bulduktan sonra bu iki farklı karakterin aşkını, hayata bakışlarını farklı bir üslupla okuyoruz. Ölüm ve dirim arasında gidip gelme durumu çok iyi lanse edilmiş. Dönemin siyasal olaylarına da ufaktan dem vurmuş, benim için çok farklı bir okuma oldu. Yazarın diğer kitaplarını da kesinlikle okumak istiyorum.
Çok masum saf iki karakterin birbirlerinden çok farklı dış görünüşlerine, aile yaşantılarına karakter özelliklerine karşın birbirlerine önce arkadaşça daha sonra temiz bir aşkla bağlanmalarını okuyoruz. Tam bir gençlik kitabı. İnsanın içini ısıtan yüzde bir gülümseme ara ara hüzünle okuduğum bu kitabı türünde beğendim fakat sonu çok havada kaldı buda beni tam anlamıyla tatmin etmedi ama akıcı masum bir lise aşkı okumak isterseniz tavsiye edilir.
SEN ÖYLE ÇAĞIRMASAN BEN BÖYLE GELMEZDİM.
Nar Ağacı; Nazan Bekiroğlu ile tanışma kitabım oldu ama ne tanışma.. Son iki sene içerisinde okumuş olduğum kitaplara haksızlık etmeyeceksem eğer, böyle bir üslup, böyle içine hapseden bir okuma hazzına varmamıştım. Kitabı nasıl, nerden, hangi kelime ve cümlelerle aktarabileceğimi bilmiyorum. Çünkü ne söylesem çok boş çok eksik kalıcak. Ben bir yolculuğa çıktım. İran’a, Tiflis’e, Yedz’e, Bakü’ye, Batum’a gittim. Onlardan biri oldum, onlar gibi konuştum. Doğduğum, büyüdüğüm şehir olan Trabzon’a gittim karış karış tekrar gezdim. Birde yazarımızın gözünden baktım güzel şehrime.Setterhan gibi sevdim, Zehra gibi bekledim. Duygularım bu iki yaralı yüreğin birleşip tamamlandığı bir ırmak gibi aktı gitti. Farklı bir bağ kurdum onlarla. Birde bunun yanısıra Tarihin, Savaşın acı yüzünü tekrar tekrar bir tokat gibi yüzüme çarptı kitap. Vatanımızın bir karış toprağını ne kadar kıymetli olduğunu bir daha hatırlattı. Çok uzun zaman aklımdan çıkmayacağına eminim. Gördüğünüz herhangi bir yerde hemen alıp okumalısınız.
Uzun zamandır kitaplığımda bulunan bir kitaptı beni böyle derinden etkileyeceğini bilseydim hiç vakit kaybetmeden okumaya başlardım. Hepimiz ne kadar şanslıyız aslında üzüntümüzde mutluluğumuzda hüznümüzde her daim yanımızda olan ailemiz sevdiklerimiz var. Annemiz babamız kardeşlerimiz..düşünün hiçbirinin olmadığını yapayalnız kimsesiz olduğunuzu sığınacak bir kapınız başınızı sokacak bir eviniz bazen yiyecek ekmeğiniz yok her şeyi geçtim bir anneniz babanız yok bir ömür tek başına kimsesizsiniz sizi evlat edinmek isteyecek insanlara kendi kanınızdan canınızdan olmayan bu insanların sizi sahiplenmesine bir dilim sevgisine muhtaçsınız ama bu bile kitaptaki karakterimiz için bir nimet değerinde
Çok severek okudum elimden bırakamadım desem yeridir. Hayatınızdaki değerlerin sevdiklerinizin sizi sevenlerin kıymetini bir kez daha anlamak için kesinlikle okuyun derim.
Kitap kısa kısa hikayelerden oluşmakta ve yaşamdan küçük küçük kesitler sunmakta.. bazı hikayeleri oldukça beğenmekle beraber bazılarını çok anlayamadım bunun sebebi çoğu hikayenin neredeyse 1.5 -2 sayfa kadar kısa yazılmış olması tam içine girecekken pat hikaye bitiyor buda okuyucuyu sıkabiliyor. Genel olarak sevdim yazarın başka kitaplarına da kesinlikle şans vericem.
Açıkçası kitabı sevmedim bi türlü o istediğim okuma hazzını bana veremedi her seferinde zorla elime aldığımı bile söyleyebilirim özellikle ilk 150 sayfasını zorla okudum ama yarım bırakmak istemediğim için devamını getirdim. Özellikle aynı sayfalarda sürekli iki karakterin başka yazım biçimleriyle yaşanılanı anlatması bana kafa karıştırıcı geldi belki de okumak istememin en büyük etkeni budur ama yinede anlatmak istenen mesaj güzeldi şans verilebilir.
Çok uzun zamandır iş ve hastalık sebebiyle kitap okumayı bıraktığım bi anda kitaplıktan hiç düşünmeden seçip bir solukta okuduğum bir eser ve oldukça etkileyici.. güzel diyemeyeceğim çünkü içinde yaşanılan bir dram var hele o son insanın kalbinde kesinlikle bir sızı bırakacağı aşikar.. Konusu hakkında yorum yapmaktan ziyade bana hissettirdikleriyle ilgili bir iki birşey söylemek isterim; savaş her dönemde her aileden her insandan birşeyler götürmüştür ve belli ki götürmeye de devam edicektir. Malesef ki ardında bıraktığı yıkım her daim insanların hayatlarından yaşam umudunu hayalleri sevinci mutluluğu koparacaktır. Bir söz vardır hani; “ intikam isteyen önce kendi mezarını kazsın “ diye bu sözün hayat bulmuş halini görüyorz bu kitapta. Hangi ırktan milletten olursan ol bir çocuk her daim ırkszdır. Bu kitapla bir kez daha dostuğun barışın nede güzel birsey olduğunu düsündüm. Çünkü savaş milleti milletleri paramparça yapmaktan başka bir işe yaramıcak hiçbir zaman..
Zülfü Livaneli çok sevdiğim ve kalemine hayran olduğum bir yazar. Bu romanı okuduğum diğer iki kitabından oldukça farklıydı. Tarihi bir roman olarak geçiyor fakat sadece bununla sınırlı olduğunu düşünmüyorum. Çünkü içerisinde psikolojik tahlillere fazlaca yer verilmişti. İlk olarak romanda geçen padişahın kim olduğunu pek anlayamasam da biraz araştırınca deli ibrahim döneminin okuyucuya aktarıldığını gördüm ama bu sadece asıl anlatılmak isteneni anlamamız için kullanılmış bir unsurdu. Konusu ise şöyle; küçük yaşta esir alınmış daha sonra hadım edilerek osmanlıya gönderilen zenci bir harem ağasının hikayesi. Kitabı bu karakterin ağzından okuyoruz ve burda asıl esas alınan konu köle efendi arasındaki ilişki ve bağ. Köle kendisini bazen padişahın en yakını olarak görürken değişen koşullarla bazen işe yaramaz bir böcek gibi hissediyor ve burdada kölenin psikolojik değişimini okuyoruz. Kölenin padişaha hem amansız bir sevgisi hemde yaptıklarından ötürü nefreti ve öfkesi var. Zencinin olaylara bakış açısı ve tam olarak bazı durumları benimseyemeyişi de buna örnek gösterilebilir. Kitabı beğendim fakat Livaneli’nin diğer kitaplarına nazaran eksikti ama yinede okunması gerektiğini düşünüyorum.
Kitabı 3.okuyuşum. İlk okuduğumda lisedeydim ki o zamanlar pek kitap okumuyordum elime geçmişti ve çok sevdiğimi hatırlıyorum. Tekrar elime alıp okumak istedim ve yine aynı duyguları yaşadım. Kitabın baş karakteri Ersin; oldukça farklı biri. Sürekli kendiyle ve etrafındakilerle bir savaş içerisinde. Kendini ve etrafındaki insanları sürekli sorguluyor. Ailesine karşı kendini hep bir fazlalıkmış gibi hissediyor. Kendiyle olan konuşmalarını ben çok sevdim. Duygularını kendine ifade ederken yaptığı betimlemeler de hoşuma gitti. Hiç duyulmamış bir kitap ama benim için yeri ayrıdır. Okunmasını tavsiye ederim.
