Uyandığında başucunda sevgilisinin bıraktığı iki dizelik şiiri bulmalıydı.
Sayfa 69Kitabı okudu
Önemli olan yapmaktan mutlu olduğumuz şeyleri öbür insanların çizdiği çerçeveden çıkarıp yapabilmek.
Sayfa 37Kitabı okudu
herkes birbirine sürprizler yapsa :))
Bu şehrin insanları sürpriz yapmasını da bilmez.
Sayfa 79Kitabı okudu
Başka insan olmak var. Okumak, kafa çalıştırmak da şart değil. Yeter ki insanı sev.
Sayfa 83Kitabı okudu
Bu karışık dünyada senin yaşadığını bilmek beni mutlu ediyor.
Sayfa 64Kitabı okudu
Sona yaklaşırken herkes korkar ölümden demişti birisi. Herkes gün be gün sona yaklaşıyor.
Sayfa 84Kitabı okudu
Yaşayıp gidiyoruz, milyonlarca insan. Her dilimiz, her rengimiz var.
Kimimiz mutlu, kimimiz sarhoş, kimimiz düşkün, kimimiz aptal. Yaşıyoruz ya... Bu gökyüzünü görüyoruz, yağmuru biliyoruz ya.
Sayfa 83Kitabı okudu
Yeni bir insan tanımanın sevincini uzun zamandır yaşamıyorum. Sanki bu şehirde yaşayan herkes tanıdık.
Sayfa 75Kitabı okudu
Gidilmiyor :(
Bu şehir seni köşeye sıkıştırsa, tüm pisliğiyle, kokuşmuşluğuyla üzerine gelse, bir dostun sana kalleşlik etse, yaşamak her geçen gün, her geçen saat acı verse, yine de bu şehri bırakıp gidemezsin.
Sayfa 73Kitabı okudu
Oysa uzaklık ve bilinmezlik pek bir şey ifade etmiyordu. Önemli olan anlaşılmaktı.
Sayfa 36Kitabı okudu
Birlikte yolculuk edeceğim insanlar arasında benim gibi bir şehri terk edenler de olacak, geri dònenler de... Kazançlı olanlar kimler? Dönenler mi, gidenler mi?
Sayfa 75Kitabı okudu
Gelmiyor ki o günler bir türlü, her gün daha kötüsüne uyanıyoruz :((
"Biliyor musun," dedi bebeğine, "senin ötelerin çocuğu olmanı isterdim. Yaşamın bir kurşun, bir bomba, bir emirle son bulmamalı. Kaygı dolu geceleri, sabaha çıkamama kokusunu yaşamamalısın. Ölüm dolu sokaklar, kanlı meydanlar, haksızlıklar görmemelisin. Seni gelecek güzel günlerde dünyaya getirebilseydim."
Sayfa 91Kitabı okudu
Yaşamak isteyenleri öldürmek gibi bir şey, ölmek isteyenleri yaşamaya zorlamak.
Sayfa 65Kitabı okudu